การดูแลรักษาโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังในโรงพยาบาลชุมชน อำเภอสูงเม่น จังหวัดแพร่

Abstract

โรคปอดอุดกั้นเรื้อรังเป็นโรคที่มีความสำคัญ 1 ใน 5 ของโรงพยาบาลสูงเม่น การศึกษานี้เป็นแบบตัดขวางเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการดูแลรักษาผู้ป่วยโรคปอดอุดกันเรื้อรังในโรงพยาบาลสูงเม่น กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคปอดอุคกั้นเรื้อรังที่มารับบริการที่คลินิกโรคปอดอุดกั้นของโรงพยาบาล ในช่วงเดือนสิงหาคม - ตุลาคม 2550 จำนวน 167 คน ผลการศึกษา ผู้ป่วยร้อยละ 77.8 เป็นชาย อายุเฉลี่ย 68.2 ปี ผู้ป่วยร้อยละ 94.0 มีประวัติสูบบุหรี่และยังคงสูบบุหรี่อยู่ ร้อยละ 26.7 การวินิจฉัยโรคอาศัยการตรวจสมรรถภาพปอดประกอบกับประวัติและการตรวจร่างกาย ร้อยละ 84.7 ผลการตรวจสมรรถภาพปอดพบว่าค่าเฉลี่ย FVC, FEV และ %FEV ร้อยละ 68.6, 55.5 และ 58.4 ตามลำดับ ผู้ป่วยร้อยละ 71.2 มีความรุนแรงของโรคอยู่ในระดับปานกลางและรุนแรง การรักษาผู้ป่วยที่มีความรุนแรงของโรคระดับเล็กน้อยและปานกลางได้รับยามากเกินกว่าที่กำหนดไว้ในแนวทางการรักษา โดยเฉพาะยาธีออฟิย์ลลีนชนิดให้ระดับยานาน (Sustained-release theophyline) ที่มีการใช้ในอัตราสูงในทุกระดับความรุนแรงของโรค ยาขยายหลอดลมชนิดพ่นสูดฤทธิ์ยาวและการรักษาด้วยออกซิเจนระยะยาวยังไม่มีการใช้เนื่องจากปัญหาด้านค่าใช้จ่ายระยะยาว การดูแลรักษาผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังโดยการจัดตั้งคลินิกโรคปอดอุคกั้นเรื้อรังในโรงพยาบาลชุมชน สามารถดำเนินการได้โดยการใช้ทรัพยากรในโรงพยาบาลตามศักยภาพที่มีอยู่เพื่อให้การวินิจฉัยและการรักษาผู้ป่วยมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น