การปฏิรูปการกระจายอำนาจการคลังสู่ท้องถิ่น

Abstract

การกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนับว่ามีความสำคัญมากและได้มีการบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยโดยรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2540 เป็นรัฐธรรมนูญฉบับแรกที่ได้มีบทบัญญัติให้มีการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอย่างเต็มรูปแบบและระบุให้มีการจัดทำกฎหมายกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อให้มีการพัฒนาการกระจายอำนาจเพิ่มขึ้นให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง นอกจากนั้นยังมีการระบุให้ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีความเป็นอิสระในการกำหนด นโยบายการปกครอง การบริหารงาน การบริหารงานบุคคล และการบริหารการเงินการคลัง รวมทั้งมีอำนาจหน้าที่ของตนเองโดยเฉพาะ ซึ่งเป็นการดูแลและให้บริการสาธารณะแก่ประชาชน ต่อมาเมื่อมีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ก็ยังคงความสำคัญของบทบัญญัติที่ว่าด้วยการกระจายอำนาจไว้ กลไกขับเคลื่อนสำคัญในการพัฒนาการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น คือ การกระจายอำนาจทางการคลังให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ซึ่งจะต้องมีการดำเนินงานให้สอดคล้องกันทั้งในระดับรัฐบาลและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น งาน ศึกษานี้ได้ทำการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวกับการกระจายอำนาจทางการคลังในประเทศไทย เพื่อทราบถึงสถานะและความก้าวหน้าของการกระจายอำนาจทางการคลังให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น รวมถึงปัญหาและข้อเสนอแนะต่างๆ เพื่อให้เกิดการกระจายอำนาจทางการคลังที่มีประสิทธิภาพ และประสิทธิผล รวมทั้งสามารถสร้างความเข้มแข็งและความเป็นอิสระทางการคลังให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้ในที่สุด