บทคัดย่อ
การวิจัยกึ่งทดลองครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกต่อความวิตกกังวลในผู้ป่วยโรควิตกกังวลที่มารับบริการในแผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ ในช่วงเดือนตุลาคม - ธันวาคม 2550 ทำการศึกษากลุ่มแบบวัดก่อนและหลังการทดลองในกลุ่มตัวอย่างที่สุ่มเลือกได้ 15 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) แบบสอบถามส่วนบุคคล 2 แบบวัดความวิตกกังวลของสปิลเบอร์เกอร์ ฉบับภาษาไทย และ 3) โปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกตามแนวคิดของนีลสันโจนส์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา และสถิติทดสอบค่าทีชนิดจับคู่ที่สัมพันธ์กัน ผลการศึกษาแสดงว่าความวิตกกังวลของผู้ป่วยกลุ่มตัวอย่างลดลงหลังจากได้เข้าร่วมโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ค่าพี < .05) ซึ่งเป็นข้อมูลสนับสนุนว่าโปรแกรมการฝึกพูดกับตัวเองทางบวกมีประสิทธิภาพช่วยลดความวิตกกังวล สามารถนำไปปฏิบัติเป็นวิธีการรักษาในผู้ป่วยโรควิตกกังวลได้
บทคัดย่อ
This quasi-experimental research study was aimed at assessing the effect of the positive
self-talk training program on anxiety in patients with generalized anxiety disorder.
All subjects were outpatients of the Takfa Hospital, Nakhon Sawan Province, seen during
the period October through December 2007. The study was one of a group of pre-post
tests conducted on 15 subjects obtained from random sampling. Research instruments
comprised (1) a demographic data form, (2) the translated version of State-trait Anxiety
Inventory of Spielberger, and (3) the Positive Self-talk Training Program based on the
concept of Nelson-Jones. Data were analyzed using descriptive statistics and paired ttest.
The findings were that the state-anxiety score of the patients decreased significantly
after they joined the Positive Self-talk Training Program (p < 0.05). The finding suggests
that the methodology could be taken as a guideline for ameliorating anxiety in patients
with generalized anxiety disorder.
