บทคัดย่อ
มะเร็งต่อมลูกหมากเป็นมะเร็งที่พบได้บ่อยเป็นอันดับสองของโลก อุบัติการณ์และอัตราการเสียชีวิตทั่วโลกของมะเร็งต่อมลูกหมากคือ 30.7 และ 7.7 ต่อจำนวนประชากร 100,000 คน ตามลำดับ โดยมีระยะรอดชีพ 5 ปี ของระยะต้นอยู่ที่ร้อยละ 96.8 และ 30 ของโรคระยะท้าย อุบัติการณ์ในประเทศไทยอยู่ที่ 14.6 ต่อจำนวนประชากร 100,000 คน ส่วนมะเร็งลำไส้ใหญ่เป็นมะเร็งที่พบได้บ่อยเป็นอันดับที่ 5 มีอุบัติการณ์ของการเกิดโรคอยู่ที่ 11.4 ต่อประชากรจำนวน 100,000 คน และมีอัตราการตายอยู่ที่ 5.4 ต่อประชากรจำนวน 100,000 คน มีอุบัติการณ์และมีอัตราการตายในประเทศไทยเป็นอันดับที่ 7 ปัจจัยเสี่ยงสำคัญต่อการเกิดมะเร็งต่อมลูกหมากและมะเร็งลำไส้นั้นมีหลายปัจจัย เช่น อายุ การสูบบุหรี่ การดื่มแอลกอฮอล์ ประวัติครอบครัวและชาติพันธุ์ การกลายพันธุ์ของยีนที่เกี่ยวข้องกับการซ่อมแซมดีเอ็นเอที่เกิดการเสียหาย เช่น ยีน BRCA1 นั้นมีความเกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์และความรุนแรงของโรค ในกรณีที่เกิดการกลายพันธุ์ของยีน BRCA1 จะทำให้กระบวนการซ่อมแซมดีเอ็นเอไม่สามารถเกิดขึ้นได้ นำไปสู่ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นในการเกิดโรค โดยคนที่มีการกลายพันธุ์ในยีน BRCA1 มีความเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็งทั้งสองชนิดเพิ่มขึ้น ความเข้าใจในบทบาทหน้าที่ของการกลายพันธุ์ของยีน BRCA1 ต่อการเกิดโรค การตอบสนองต่อรักษาและพยากรณ์โรครวมถึงการศึกษาความแปรผันของยีน BRCA1 ที่มีความจำเพาะต่อเซลล์มะเร็งต่อมลูกหมากและมะเร็งลำไส้ในผู้ป่วยแต่ละรายหรือแต่ละกลุ่มผู้ป่วยมีความสำคัญสำหรับการใช้ยาหรือคิดค้นยามุ่งเป้าเพื่อการรักษาอีกด้วย ปัจจุบันการพัฒนาการของเทคนิค Next-Generation Sequencing เพื่อศึกษาความแปรผันของยีน BRCA1 นั้นมีนัยสำคัญในการเข้าใจถึงจีโนมและยีนของเซลล์มะเร็ง การศึกษานี้ได้วิเคราะห์ข้อมูล Whole Exome Sequencing ของผู้ป่วย จำนวน 12 ราย เป็นผู้ป่วยมะเร็งต่อมลูกหมาก จำนวน 9 ราย และผู้ป่วยมะเร็งลำไส้ จำนวน 3 ราย ปัจจุบันข้อมูลที่มีอยู่ ผู้ป่วย จำนวน 8 ราย จากทั้งสองประเภทของมะเร็งยังไม่มีเอกสารแจ้งรายละเอียด TNM stage มีเพียง จำนวน 5 ราย ที่มีรายละเอียดบ่งชี้ว่าเป็นมะเร็งระยะที่ 2A และ 4 จำนวน 2 และจำนวน 3 ราย ตามลำดับ นอกจากนี้ข้อมูลการสูบบุหรี่และการดื่มสุราและข้อมูลพื้นฐานอื่นๆ ยังคงมีจำกัด การศึกษาพบการกลายพันธุ์แบบ missense จำนวน 4 SNPs พบร่วมกันในจำนวน 8 จากจำนวน 12 ตัวอย่าง คือ rs799917 G>A, rs16942 T>C, rs16941 T>C และ rs1799966 T>C นอกจากนี้ยังพบการเกิด InDel เกิดขึ้นในจำนวน 9 ตัวอย่าง และเมื่อเปรียบเทียบกับการกลายพันธุ์กับการเกิด LOH ที่พบว่า ตัวอย่างจำนวน 5 ในจำนวน 12 คือ B0966, B2666, B3629, B6643 และ B9546 มีการเกิด LOH ขึ้นทั้งบริเวณ D17S855 และ D17S250 และมีการกลายพันธุ์ rs16941 T>C missense SNV เกิดขึ้นด้วย ความรู้เหล่านี้สามารถนำไปใช้เป็นแนวทางประกอบการรักษาได้ รวมทั้งการหาตัวบ่งชี้ทางชีวภาพต่อการวินิจฉัยโรค พยากรณ์โรคและทำนายผลการรักษาโรค รวมทั้งการพัฒนายาทั้งในปัจจุบันและอนาคต
บทคัดย่อ
The second most frequent cancer in the world is prostate cancer. Incidence and mortality are respectively 30.7 and 7.7 per 100,000 people. While late-stage cancer has a survival rate of 30%, earlystage cancer has a 5-year survival rate of 96.8%. In Thailand, the incidence of prostate cancer is 14.6 per 100,000 population. The fifth most frequent cancer in the world is colon cancer. Per 100,000 people, the incidence and mortality are 11.4 and 5.4, respectively. It is the seventh most prevalent cancer in Thailand. Risk factors for these cancers include age, smoking, drinking alcohol, having a family history of the disease, and race. Increases in disease incidence and progression are associated to BRCA1 gene mutations. DNA damage repair will be unsuccessful if the BRCA1 gene was altered. The errorprone will occur, which leads to carcinogenesis. As a result, BRCA1 mutation is highly associated with the etiology of prostate cancer and colon cancer. It is essential to understand the relationship between the BRCA1 mutation and prostate cancer and colon cancer in terms of carcinogenesis, treatment response, and prognosis. A unique variant in cancer cells may be beneficial for targeted therapy and personalized medicine, gene variation investigation crucial. Currently available next generation sequencing would be utilized to investigate any alterations to a gene or genome that might affect the pathophysiology and management of cancer. Twelve samples, comprising three cases of colon cancer and nine cases of prostate cancer, were used in this study, and their whole exomes were sequenced. Five of all these cases are clinical staged, while the other cases' data is not relevant. This research revealed seven SNP-missense mutations that are common in 8 out of 12 cases. It contains the missense SNVs rs799917 G>A, rs16942 T>C, rs16941 T>C, and rs1799966 T>C. InDel mutation is identified in nine cases. Unfortunately, all the InDel mutations are in the particular genetic intron. The investigation included a LOH analysis. Combining NGS information with LOH results revealed that 5 out of 12 sample, including B0966, B2666, B3629, B6643, and B9546 have both LOH at D17S855 and D17S250 and SNV rs16941 T>C missense mutation. The knowledge can be used to identify biomarkers for disease diagnosis, prognosis, and responsiveness prediction. Furthermore, it can be used for both current and future drug development.
