Show simple item record

Medical coding practices in Thailand

dc.contributor.authorไชยยศ ประสานวงศ์th_TH
dc.contributor.authorChaiyos Prasanwongen_US
dc.contributor.authorสาหร่าย เรืองเดชth_TH
dc.contributor.authorสันติ โลกเจริญลาภth_TH
dc.contributor.authorวิโรจน์ ธัชศฤงคารสกุลth_TH
dc.contributor.authorชัยวัฒน์ พันธรัศมีth_TH
dc.contributor.authorมะลิวัลย์ ยืนยงสุวรรณth_TH
dc.coverage.spatialthen_US
dc.date.accessioned2008-12-04T05:19:39Zen_US
dc.date.accessioned2557-04-17T00:24:42Z
dc.date.available2008-12-04T05:19:39Zen_US
dc.date.available2557-04-17T00:24:42Z
dc.date.issued2545en_US
dc.identifier.otherhs0913en_US
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11228/1447en_US
dc.description.abstractการศึกษาสถานการณ์การให้รหัสโรคและรหัสผ่าตัด/หัตถการที่เป็นจริงในปัจจุบัน มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบถึงปัญหาและสาเหตุของปัญหาอันเป็นแนวทางในการพัฒนาระบบการให้รหัสโรคและรหัสผ่าตัด/หัตถการต่อไป การศึกษาประกอบด้วยการสำรวจสถานการณ์การให้รหัสโรคและผ่าตัด/หัตถการจากโรงพยาบาลสังกัดต่างๆ จำนวน 322 แห่ง การสนทนากลุ่มของผู้รับผิดชอบในการให้รหัสโรคจำนวน 34 คน การสัมภาษณ์เชิงลึกนักบริหารที่สนใจระบบข้อมูลในรูปรหัสจำนวน 4 ท่าน การระดมสมองจากนักวิชาการสาขาต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง การทบทวนวรรณกรรม การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดของข้อมูลจากสำนักงานประกันสุขภาพที่ได้จากโรงพยาบาลต่างๆ และรายงานการศึกษาสถานการณ์ของบริษัท 3M Health Information Systems Evaluation of the Infrastructure of Casemix จำกัด ผลการศึกษาพบว่าโรงพยาบาล ร้อยละ 75.00 ใช้ ICD10 ในการให้รหัสโรค และใช้ ICD9-CM ให้รหัสผ่าตัด/หัตถการ นักบริหารและนักวิชาการในโรงพยาบาลเห็นว่าข้อมูลรหัสโรคและรหัสผ่าตัด/หัตถการมีการนำมาใช้ประโยชน์ด้านการทำสถิติรายงานมากที่สุดคือ ร้อยละ 75.00 รองลงมาใช้เพื่อเรียกเก็บเงินชดเชย ร้อยละ 64.19 โรงพยาบาล ร้อยละ 59.87 มีเจ้าหน้าที่เวชสถิติปฏิบัติงานให้รหัสโรคและรหัสผ่าตัด/หัตถการ โดยผู้ทำหน้าที่ให้รหัสในโรงพยาบาล ร้อยละ 46.20 รับผิดชอบงานให้รหัสบางเวลาและรับผิดชอบงานอื่นด้วย ผู้ปฏิบัติงาน ร้อยละ 85.00 เคยผ่านการอบรมด้านการให้รหัสโรคและรหัสการผ่าตัด/หัตถการ ในด้านประสบการณ์การทำงาน ร้อยละ 43.61 อยู่ในช่วง 1-3 ปี รองลงมาคือต่ำกว่า 1 ปี มี ร้อยละ 13.66 ในด้านวิธีการทำงานในการให้รหัสใช้หนังสืออย่างเดียวมากที่สุด ร้อยละ 53.90 รองลงมาใช้หนังสือร่วมกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ ร้อยละ 27.80 ส่วนการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์อย่างเดียวมีเพียง ร้อยละ 18.31 โดยการใช้หนังสือพบความผิดพลาดน้อยที่สุด ร้อยละ 5.16 การใช้โปรแกรมควบคู่กับการใช้หนังสือผิดพลาด ร้อยละ 7.04 ส่วนการใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์อย่างเดียวผิดพลาดถึง ร้อยละ 10.47 จากผลการทบทวนข้อมูลการเรียกเก็บเงินค่าใช้จ่ายสูงที่โรงพยาบาลต่างๆ ส่งมาเรียกเก็บเงินชดเชยตั้งแต่ปี 2541 –2543 แสดงให้เห็นแนวโน้มบางอย่างที่ชัดเจนคือข้อมูลที่ผิดพลาดมีสัดส่วนที่ลดลงเรื่อยๆ จากปี 2541 ถึงปี 2543 โดยความผิดพลาดจาก ร้อยละ 38.3 ลดเหลือ 15.6 และ 8.0 ตามลำดับ โดยความผิดพลาดส่วนใหญ่เป็นเรื่องการลงรหัสโรคไม่ครบหลัก เช่น ลงรหัสเพียง 3 หลักในโรคที่กำหนดไว้ว่าต้องลงรหัส 4 หรือ 5 หลัก ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย 1. การสรุปเวชระเบียนของแพทย์ยังขาดความสมบูรณ์ ครบถ้วนถูกต้องและทันเวลา สาเหตุ คือการขาดความเข้าใจเรื่องการลงบันทึกในส่วนต่างๆ ปริมาณงานมาก เวลาไม่เพียงพอ หรือไม่มีเวลาการไม่เห็นความสำคัญ และขาดแรงจูงใจในการทำงาน ให้ความรู้แก่แพทย์ในเรื่อง หลักการบันทึกเวชระเบียนลงในแบบฟอร์มหลักการสรุปข้อมูลวินิจฉัย โรคและการผ่าตัด/หัตถการการในเอกสารใบสรุป (Summary sheet) หลักการให้รหัสโรคและผ่าตัด/หัตถการ หลักการตรวจสอบเวชระเบียนกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วมควรมีระบบการช่วยเหลือในกรณีที่แพทย์ไม่มีเวลาในการลงบันทึก เช่น มอบให้พยาบาลลงบันทึกในส่วนที่เกี่ยวข้องแทนแต่แพทย์ต้องลงนามกำกับ ในระดับโรงพยาบาลควรมีนโยบายและแนวทางปฏิบัติในการบันทึกเวชระเบียนอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร มีการทบทวนเวชระเบียนอย่างเป็นระบบและมีการใช้ประโยชน์จากการบันทึกเวชระเบียน 4. สร้างระบบการตรวจสอบเวชระเบียนภายในโรงพยาบาล 5. มีระบบควบคุมกำกับติดตามและประเมินผลในหลักสูตรแพทย์ควรเพิ่มเติมวิชาที่เกี่ยวข้องกับการบันทึกเวชระเบียน การสรุปข้อมูลผู้ป่วยลงในใบสรุป (Summary Sheet) หลักการให้รหัส การตรวจสอบเวชระเบียน และกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วมกำหนดให้มีการตรวจสอบเวชระเบียนโดยดำเนินไปในทิศทางเดียวกันกับกระบวนการ Hospital Accreditation (HA) และแจ้งกลับให้ผู้บริหารแต่ละระดับรับทราบth_TH
dc.description.sponsorshipสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขen_US
dc.format.extent1406995 bytesen_US
dc.format.mimetypeapplication/octet-streamen_US
dc.languagethaen_US
dc.language.isoen_USen_US
dc.publisherสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขen_US
dc.subjectDiseases, coding systemen_US
dc.subjectDiagnosis codingen_US
dc.subjectProcedure codingen_US
dc.subjectระบบบริการสุขภาพen_US
dc.subjectโรคen_US
dc.subjectกลุ่มวินิจฉัยโรคร่วมen_US
dc.subjectการบริการสาธารณสุขen_US
dc.subjectระบบสารสนเทศด้านสุขภาพ (Health Information Systems)th_TH
dc.titleรหัสโรคและรหัสผ่าตัด หัตถการในประเทศไทยth_TH
dc.title.alternativeMedical coding practices in Thailanden_US
dc.description.abstractalternativeThe 4 key success factors for reimbursement by diagnosis related group (DRG) system are completed medical record, corrected medical coding, accuracy of cost data, and appropriate DRG grouping. In the past, there were many errors in coding. After the Center of Health Equity Monitoring (CHEM), Naresuan University reviewed the medical record audit of MOPH hospitals on high cost-claimed data, which were sent to the Office of Health Insurance throughout the year 2000 . The report revealed errors in coding that effect the sum of DRG relative weight: 77.86%, 54.39% and 40.85% in community, general and regional hospitals respectively. In this circumstance, there should be a study to review their real situation in all aspects and find out the problems, their causes and the recommendation to improve the coding system in Thailand. To achieve the objective, several tools were utilized to reach the objectives: 322 hospital survey for real situation in coding practice, focus group discussion by 34 coders, in depth interviews of 4 executives who are interested in coding system, workshop for brainstorming by experts in coding, review corresponding literature, analysis of coding errors from hospital data, and report of 3M Health Information Systems Evaluation of the Infrastructure of Casemix company’s study. Current situation of diagnosis and procedure coding system in Thailand 75% of hospitals in Thailand use ICD10 for coding diagnosis of diseases and ICD-9-CM for procedure. In the view of hospital executives and experts, diagnosis/procedure coding was most utilized for statistical report (75%) and for reimbursement (64.19%) .59.87% of the studied hospitals had certificated medical coders in coding practices, but 46.20% of coder in studied hospitals had to work in other jobs. 85% of coders had been trained in diagnosis/procedure coding training course. The work experience of the coders was 43.61% in 1-3 years interval and 13.66% in <1 year.The most common method of coding was using only ICD books (53.90%). The second was ICD books with computer-aided coding program(27.80%). And using only computer-aided coding program was the least chosen method (18.31%). The study revealed that errors on coding happened in ICD book was 5.16%, ICD book with computer-aided coding program was 7.04% and computer-aided only was 10.47%. Analysis of high cost claimed data from several levels of hospital in year 1998-2000 projected a trend in data quality. Errors in coding were declined from 38.3% in 1998 to 15.6% and 8.0% in the following years. The most common errors were deficiency of 4th and 5th code when necessary. Problems and recommendationsProblemsRecommendations in practical viewsRecommendations in policy viewsPhysician’s discharge summary (completeness, accuracy and timeliness) fromMisunderstanding of how to write document in medical record form.Lots of workload in patient care No recognition of the value of this work and poor incentives for workingEducate the physicians inHow to write qualified medical record.Principles to write diagnoses and procedures in summary sheetPrinciples of diagnosis/ procedure codingMedical record audit Diagnosis related groupsAlternative way in the case of empty discharge summary e.g. filling up by nurses follow by physician’s Authentication Hospital policy and guidelines for medical record, systematic medical record audit and utilization of information from medical record documentation.Monitoring and evaluation1. Addition of knowledge about medical record in under graduated medical curriculum included documentation, discharge summary, coding principles, medical record audit and DRGs. 2. Steering the process of medical record audit coordinated with hospital accreditation process and feed back to every levels of executives. Coder errors from Insufficiency Of medical coders, some hospital used other personnel who had never been trained to do the coding.Lack of knowledge, experience and carefulness in rechecking codes Lack of Motivation in their works due to inappropriated career ladder , lack of supportive measures in professional knowledge and skills Define specification of medical coderFor short term, training nurses to do the coding is needed Build up consulting system in coding e.g. medical or senior nurse consultant Coders must be supported in continuous coding education (training course, conference)Develop expert coding software program to facilitate coder works. Increase production of medical coders that may be in 2 stages.1.1 Stage 1 Short term planning 1.1.1 There are two training courses . First is in Medical coding, Medical Record Auditing, Code Auditng and DRG Grouping for the coder. The second appears to be a refreshing course for Medical Record Librarian.1.1.2 Conference or seminars in medical coding 1.2 Stage 2 Long term planning 1.2.1 Increase production of medical coders to reach the optimum and upgrading to bachelor degree1.2.2 Increase quality of instructors by provision of additional official training.Establish coders to be professionalsDevelop appropriated knowledge that correspond to morbidity and procedure coding system in Thailand. Set up coding standards Qualified licensing the coders Guidelines for physicians to complete medical record Guidelines for medical coding practice Guidelines for medical record audit Develop performance indicators in codingInstitute “National Coding and Classification Center” to have the following functions: 5.1 Academic function in disease classification and medical activities 5.2 Maintenance medical coding system 5.3 Academic support for coders.en_US
dc.identifier.callnoQZ140 ช882ร 2544en_US
dc.identifier.contactno44ข122en_US
dc.subject.keywordICD-10en_US
dc.subject.keywordICD-9-CMen_US
dc.subject.keywordหัตถการen_US
dc.subject.keywordรหัสโรคen_US
dc.subject.keywordรหัสผ่าตัดen_US
.custom.citationไชยยศ ประสานวงศ์, Chaiyos Prasanwong, สาหร่าย เรืองเดช, สันติ โลกเจริญลาภ, วิโรจน์ ธัชศฤงคารสกุล, ชัยวัฒน์ พันธรัศมี and มะลิวัลย์ ยืนยงสุวรรณ. "รหัสโรคและรหัสผ่าตัด หัตถการในประเทศไทย." 2545. <a href="http://hdl.handle.net/11228/1447">http://hdl.handle.net/11228/1447</a>.
.custom.total_download367
.custom.downloaded_today0
.custom.downloaded_this_month1
.custom.downloaded_this_year28
.custom.downloaded_fiscal_year2

Copyright ผลงานวิชาการเหล่านี้เป็นลิขสิทธิ์ของสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข หากมีการนำไปใช้อ้างอิง โปรดอ้างถึงสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข ในฐานะเจ้าของลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสงวนลิขสิทธิ์สำหรับการนำงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์
Fulltext
Icon
Name: hs0913.pdf
Size: 2.833Mb
Format: PDF
Download

Report broken link | User Manual
(* In case of download problems)
 

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record