ความสัมพันธ์ระหว่างระดับสารมลพิษในอากาศและอาการในประชากรกรณีศึกษาบ้านควนหัวช้าง อ.จะนะ จ.สงขลา

Abstract

ระดับของฝุ่นและสารมลพิษหลายชนิดในอากาศ มีความสัมพันธ์กับการตายและการเจ็บป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจ โรคระบบหัวใจและหลอดเลือดทั้งแบบเฉียบพลันและเรื้อรัง ในพื้นที่อำเภอจะนะมีการก่อสร้างและประกอบการธุรกิจอุตสาหกรรมหลายชนิด เช่น โรงไฟฟ้าและโรงแยกก๊าซธรรมชาติ ถึงแม้ว่าค่าการตรวจวัดคุณภาพอากาศจากปล่องของโรงงานไฟฟ้าอำเภอจะนะ จะไม่เกินค่ามาตรฐาน แต่ยังไม่มีการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างผลการตรวจวัดคุณภาพอากาศกับอาการทางระบบต่างๆ ของประชาชนในพื้นที่ใกล้เคียงกับโรงไฟฟ้า วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาผลกระทบต่อสุขภาพจากการสัมผัสมลพิษทางอากาศและหาความสัมพันธ์ระหว่างค่าตรวจวัดของมลพิษทางอากาศกับอาการของประชากรในพื้นที่ วิธีการศึกษา การศึกษานี้ใช้วิธีการศึกษาแบบ time series ในประชาชนทั่วไปเพื่อหาความสัมพันธ์ระหว่างอาการและอาการแสดงที่เกี่ยวข้องกับสารมลพิษทางอากาศใน 5 ระบบ ได้แก่ ระบบทางเดินหายใจ หัวใจและหลอดเลือด ผิวหนัง ตาและระบบประสาท จำนวนรวม 18 อาการ กับระดับของสารก่อมลพิษแต่ละชนิด ได้แก่ ความเข้มข้นของฝุ่นขนาดเล็กกว่า 10 ไมครอน และก๊าซพิษ ได้แก่ คาร์บอนมอนอกไซด์ ไนโตรเจนไดออกไซด์ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ และโอโซน ทุกวันควบคู่กันไป โดยทำการควบคุมปัจจัยด้านอุตุนิยมวิทยาด้วย โดยมีกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนซึ่งอาศัยอยู่ในเขตบ้านควนหัวช้าง อำเภอจะนะ จ.สงขลา ทุกหลังคาเรือน กลุ่มอายุประชากรที่จะเก็บข้อมูลคือประชาชนที่มีอายุตั้งแต่ 10 มีขึ้นไป โดยมีระยะเวลาในการเก็บข้อมูลทุกวันเป็นเวลา 44 วัน ระหว่างวันที่ 9 กรกฎาคม ถึง 21 สิงหาคม 2552 หลังจากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ด้วยวิธี Generalized Estimating Equation (GEE) โดยใช้โปรแกรม R 2.10.1 (Epicalc และ NLME packages) ผลการศึกษา จำนวนตัวอย่างทั้งสิ้น 319 คน เป็นชาย 144 คน (ร้อยละ 45.14) มีอายุอยู่ในช่วง 31-40 ปี จำนวน 64 คน คิดเป็นร้อยละ 20.06 ค่าเฉลี่ยอายุ ± ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน คือ 40.45 ± 18.12 ปี ในกลุ่มประชากรที่ศึกษาพบว่าร้อยละ10.03 เป็นโรคความดันโลหิตสูง ร้อยละ9.4 เป็นโรคภูมิแพ้ ส่วนใหญ่มีอาชีพกรีดยางพาราโดยมีทั้งหมด 174 คน คิดเป็นร้อยละ 54.55 มีผู้ที่ปัจจุบันยังคงสูบบุหรี่ทั้งหมด 79 คน คิดเป็นร้อยละ 24.76 โดยมีปริมาณการสูบบุหรี่เฉลี่ย 5.99+ 5.39 pack-year และผู้ที่มีสมาชิกในบ้านสูบบุหรี่มีทั้งหมด173 คน คิดเป็นร้อยละ 54.23 ผลการศึกษาหลังจากทำการควบคุมปัจจัยด้านอุตุนิยมวิทยาและข้อมูลทั่วไปแล้ว พบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างค่าตรวจวัดของสารมลพิษทางอากาศกับอาการของประชากรในพื้นที่ เช่น อาการคลื่นไส้อาเจียน อาการมึนหรือวิงเวียนศีรษะ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับก๊าซไนโตรเจนไดออกไซด์ lag1, อาการไอและน้ำมูกไหล มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับก๊าซโอโซน lag5, อาการระคาย เคืองหรือแสบตา มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับก๊าซโอโซน lag6, อาการปวดศีรษะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับก๊าซโอโซน lag7, อาการเสียงแหบมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ lag 4 สรุปการศึกษา เมื่อควบคุมปัจจัยตัวกวนแล้ว พบความสัมพันธ์ระหว่างระดับสารมลพิษและอาการในระบบต่างๆ ถึงแม้ว่าค่าการตรวจวัดระดับสารมลพิษไม่เกินค่ามาตรฐาน ข้อพึงระวังในการเผยแพร่ผลงานวิจัย การศึกษาครั้งนี้ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาสาเหตุหรือแหล่งที่ปล่อยสารมลพิษ