การศึกษาเส้นทางเข้าสู่การเป็นผู้เสพและการเป็นผู้จำหน่ายยาบ้าของผู้รับบำบัดหญิง:กรณีศึกษา ศูนย์บำบัดและฟื้นฟูยาเสพติดกองบินที่ 23,จังหวัดอุดรธานี,ประเทศไทย

Abstract

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ(Qualitative research) เพื่อศึกษาถึงเส้นทางการเข้าสู่การเป็นผู้เสพและหรือจำหน่ายยาบ้า และศึกษาปัจจัยนำ ปัจจัยเอื้อ และปัจจัยเสริมที่มีอิทธิพลต่อการนำเข้าสู่เส้นทางการเป็นผู้เสพและหรือจำหน่ายยาบ้า กรณีผู้รับการบำบัดหญิง ในศูนย์บำบัดและฟื้นฟูยาเสพติด กองบินที่23 จังหวัดอุดรธานี กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาประกอบด้วย ผู้เข้ารับการบำบัดยาบ้าเพศหญิง ที่ได้รับการคัดเลือกแบบเจาะจง จำนวน 70 คน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วยแบบสอบถามปลายปิด และแนวคำถามสัมภาษณ์เชิงลึก ซึ่งได้รับการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ ทำการตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลด้วยการตรวจสอบแบบสามเส้า และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาเป็นดังนี้ ผลการศึกษาเส้นทางการเข้าสู่การเป็นผู้เสพ พบว่า ผู้เสพยาบ้าเริ่มต้นเสพยาบ้าในขณะที่อายุยังน้อย โดยเริ่มจากมีการคบเพื่อน มีการคบเพื่อนชายที่เรียกว่าแฟน และได้รับการแนะนำ ชักจูงให้ใช้ยาบ้า ทั้งนี้มีปัจจัยนำที่เป็นแรงจูงใจให้ตัดสินใจเสพยาบ้าคือ การรับรู้ว่ายาบ้าเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ การรับรู้ว่าตนไม่ได้ติดยาบ้า ทัศนคติที่ดีต่อยาบ้าว่ามีประโยชน์ ทำให้มีเพื่อน ทำให้ลืมความทุกข์ ส่วนปัจจัยเอื้อที่ทำให้เข้าสู่เส้นทางการเสพได้โดยง่ายได้แก่ ความสามารถในการเข้าถึงยาบ้าได้ง่าย เพราะเพื่อน หรือแฟน หรือสมาชิกในครอบครัวเป็นผู้จำหน่ายยาบ้าอยู่แล้ว ส่วนราคาของยาบ้าเป็นปัจจัยเอื้อต่อการเข้าสู่การเสพคือในกรณีที่เป็นผู้จำหน่ายด้วย หรือผู้ที่มีกำลังซื้อจะสามารถซื้อยาบ้าได้ในราคาต้นทุน ทำให้มีปริมาณในการเสพมากกว่าผู้ที่ไม่มีกำลังในการซื้อยาบ้า และมีความถี่ในการเสพยาบ้ามากกว่าผู้ที่ไม่มีกำลังซื้อ ส่วนปัจจัยเสริมที่มีอิทธิพลสนับสนุนให้บุคคลตัดสินใจเข้าสู่เส้นทางการเสพได้แก่ ความต้องการการยอมรับ เป็นสมาชิกของกลุ่ม มีบุคคลที่มีอิทธิพลในการสนับสนุนให้ตัดสินใจเข้าสู่เส้นทางการเสพยาบ้า ได้แก่ เพื่อน แฟน ครอบครัว ผลการศึกษาเส้นทางการเข้าสู่การเป็นผู้จำหน่ายพบว่า ผู้จำหน่ายยาบ้าทั้งหมดเริ่มจากการเป็นผู้เสพยาบ้ามาก่อน เมื่อมีความต้องการเสพมากขึ้น จำเป็นจะต้องมีปริมาณยาบ้าเพิ่มขึ้น ทำให้เกิดแรงจูงใจในการหาเงินเพื่อซื้อยาบ้าเพิ่มขึ้น นอกจากนี้พบว่าความต้องการมีเงินสำหรับใช้จ่ายเป็นแรงจูงใจที่สำคัญในการตัดสินใจเข้าสู่เส้นทางการจำหน่ายยาบ้า ทั้งนี้มีปัจจัยนำที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเป็นผู้จำหน่ายยาบ้าได้แก่ การมีทัศนคติในเชิงบวกต่อการจำหน่ายยาบ้า กล่าวคือผู้จำหน่ายยาบ้ารู้สึกภาคภูมิใจในตนเองต่อการหารายได้ได้ด้วยตนเอง และรู้สึกว่าเป็นการประกอบอาชีพตามปกติ นอกจากนี้ยังมีการรับรู้ถึงประโยชน์จากการจำหน่ายยาบ้าว่าก่อให้เกิดรายได้

จ

จำนวนมาก ทำให้มีเศรษฐฐานะดีขึ้น ส่วนปัจจัยเอื้อต่อการเข้าสู่เส้นทางการจำหน่ายยาบ้าได้แก่การเข้าถึงยาบ้าได้ง่าย ราคาของยาบ้าที่นำไปจำหน่ายสามารถจำหน่ายในราคาสูงกว่าต้นทุนได้กำไร 2-4 เท่า การได้รับเครดิตในการซื้อยาบ้ามาจำหน่าย และการมีส่วนร่วมในการอำนวยความสะดวกของเจ้าหน้าที่ภาครัฐ ในการนำเข้ายาบ้าเพื่อจำหน่าย และสำหรับปัจจัยเสริมที่สนับสนุนให้ตัดสินใจจำหน่ายยาบ้า ได้แก่ แรงจูงใจที่ได้รับจากรายได้จากการจำหน่าย เพราะทำให้มีรายได้สูง ซึ่งนำไปสู่การดำเนินชีวิตในการใช้จ่ายตามความต้องการได้สะดวกขึ้น นอกจากนี้ยังมีบุคคลที่สนับสนุนให้ตัดสินใจจำหน่ายยาบ้า ได้แก่ เพื่อน แฟน สมาชิกในครอบครัว และความต้องการการยอมรับเป็นอีกปัจจัยเสริมที่สนับสนุนให้มีการตัดสินใจจำหน่ายยาบ้า ผลการศึกษาเกี่ยวกับข้อเสนอแนะในการแก้ไขปัญหายาเสพติดพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เห็นว่าต้องมีการใช้มาตรการที่เข้มงวด รุนแรง และปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง และคนในชุมชนควรมีส่วนร่วมในการให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ของภาครัฐเช่นการแจ้งเบาะแส ในขณะที่กลุ่มตัวอย่างบางรายระบุว่าคงจะไม่สามารถแก้ไขปัญหายาเสพติดได้ เนื่องจากเป็นปัญหาที่ฝังรากลึก ตั้งแต่ทัศนคติ ความเชื่อ ความต้องการของบุคคล และยังเกี่ยวข้องกับปัญหาในระดับครอบครัว สิ่งแวดล้อมในชุมชน ถ้าหากจะแก้ไขปัญหายาเสพติดให้ได้ต้องไม่ให้มีการผลิตยาเสพติดทุกอย่าง