แนวทางใหม่ในการประเมินและวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อมและโรคอัลไซเมอร์

ก้องเกียรติ กูณฑ์กันทรากร; Kongkiat Kulkantrakorn

dc.contributor.author	ก้องเกียรติ กูณฑ์กันทรากร	th_TH
dc.contributor.author	Kongkiat Kulkantrakorn	en_US
dc.date.accessioned	2014-07-22T11:22:41Z
dc.date.available	2014-07-22T11:22:41Z
dc.date.issued	2557-07-22
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/11228/4095
dc.description.abstract	ภาวะสมองเสื่อมเป็นภาวะที่พบได้บ่อยในเวชปฏิบัติ และมีแนวโน้มสูงขึ้นตามโครงสร้าง ประชากรที่เปลี่ยนแปลงที่มีผู้สูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยโรคอัลไซเมอร์เป็นสาเหตุที่พบ บ่อยที่สุด ผู้ป่วยมีความบกพร่องด้านสมรรถภาพสมองในหลายด้าน และมีผลต่อการดำรง ชีวิตประจำวัน การประเมินและวินิจฉัยที่ถูกต้องจึงมีความสำคัญมากในการดูแลรักษาผู้ป่วย เหล่านี้ โดยต้องแยกโรคทางกายหรือจิตเวชที่อาจรักษาให้กลับเป็นปกติได้ออกไปก่อนที่จะให้ การวินิจฉัยว่าเป็นโรคเหตุความเสื่อมของสมอง อาจตรวจเพิ่มเติมเพื่อให้ได้การวินิจฉัยตาม เกณฑ์มาตรฐานของแต่ละโรค เกณฑ์เหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ผ่าน มา ตามข้อมูลงานวิจัยทางพยาธิสรีรวิทยาที่ก้าวหน้าขึ้น โดยใช้ตัวชี้วัดทางชีววิทยามา ประกอบเพื่อให้การวินิจฉัยได้เร็วกว่าก่อน โดยหวังที่จะมีการพัฒนาการรักษาที่ได้ผลขึ้นหรือ อย่างน้อยสามารถชะลอโรคได้ ยาบำบัดรักษาโรคอัลไซเมอร์มีความก้าวหน้าขึ้นมากในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ยาที่มีใช้ ในปัจจุบันได้แก่ ยากลุ่ม acetylcholinesterase inhibitors (AChEI) และ memantine แนวทางการรักษาปัจจุบันแนะนำให้ใช้ยากลุ่ม AchEI เป็นทางเลือกในการรักษาผู้ป่วยที่มี อาการน้อย-ปานกลาง และ memantine ในรายที่มีอาการปานกลาง-รุนแรงหรือที่ไม่สามารถ ใช้ยา AchEIได้ แพทย์ผู้ใช้ยานี้ควรเฝ้าระวังผลข้างเคียงและประเมินว่าได้ประโยชน์หรือไม่เป็น ระยะ การใช้ยาอื่นเช่น สารต้านอนุมูลอิสระ สารต้านการอักเสบ ข้อมูลส่วนใหญ่พบว่าไม่ได้ผล ภูมิคุ้มกันบำบัด เป็นแนวทางการรักษาใหม่ที่ได้รับความสนใจ และอาจมีผลต่อพยาธิวิทยาของ โรคโดยตรง ที่สามารถยับยั้งการสะสมหรือกำจัดโปรตีน Abeta หรือ amyloid ในสมอง	th_TH
dc.description.sponsorship	สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข	th_TH
dc.language.iso	th	th_TH
dc.publisher	สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข	th_TH
dc.rights	สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ, สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข	th_TH
dc.subject	โรคสมองเสื่อม	th_TH
dc.subject	อัลไซเมอร์	th_TH
dc.title	แนวทางใหม่ในการประเมินและวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อมและโรคอัลไซเมอร์	th_TH
dc.title.alternative	New perspectives of dementia prevention and treatment	en_US
dc.type	Presentation	en_US
dc.description.publication	เอกสารนำเสนอประกอบการประชุมสัมมนาวิชาการด้านวิทยาศาสตร์การแพทย์ เรื่อง “การพัฒนายุทธศาสตร์งานวิจัยเกี่ยวกับสมอง จิตใจ และพฤติกรรม” (Development of Research Strategies for Brain Mind and Behaviour) จัดโดย สาขาวิทยาศาสตร์การแพทย์ สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) ร่วมกับ สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.) วันที่ 21 – 23 กรกฎาคม 2557 ณ ห้องประชุมจูปิเตอร์ (Jupiter) ชั้น 3 โรงแรมมิราเคิลแกรนด์ คอนเวนชั่น หลักสี่ กรุงเทพฯ	th_TH
dc.description.abstractalternative	Dementia is a common condition in clinical practice. Its prevalence has been on the rise, due to the rapid increase of elderly population. Alzheimer’s disease is the most common cause of dementia syndrome. It often presents with progressive cognitive decline and followed by behavioral and psychological symptoms. Patients always had cognitive impairment in many aspects which impact their daily livings. Therefore, proper evaluation and diagnosis are very important in the patient’s care. Certain systemic and psychiatric diseases need to be excluded prior the diagnosis of neurodegenerative disease. Further investigation is often needed for specific diagnosis according to the standard criteria for each disease. During the past decade, the criteria have been changed significantly due to better understandings in their pathophysiology. Biological markers are incooperated to aid in earlier diagnosis. This will eventually hasten the research and development for more effective treatment, or at least slowing the disease progression. New understanding in its pathophysiology has paved the way to potentially more effective therapy. Pharmacological treatment for Alzheimer’s disease has been progressing for the past decade. However, the currently approved therapy is still limited to acetylcholinesterase inhibitors (AchEI) and memantine. AChEI (donepezil, rivastigmine and galantamine) is mainly indicated for mild to moderate disease. Each medication may have additional indication, according to its individual study. Memantine is indicated for moderate to severe disease and may be used as monotherapy or combination therapy with AChEI. They should be started and slowly titrated up to the recommended dosage. Treating physician should periodically monitor their side effect as well as efficacies. Even though their efficacy is modest, they are helpful in maintaining the patient’s cognitive function and possibly delaying the disease progression. Other drugs such as antioxidants and anti-inflammatory agents were not proven to be effective. Immunotherapy is the novel treatment strategy which may directly affect Alzheimer’s pathology. It either inhibits the accumulation or eliminates Abeta or amyloid protein in the brain.	th_TH
.custom.citation	ก้องเกียรติ กูณฑ์กันทรากร and Kongkiat Kulkantrakorn. "แนวทางใหม่ในการประเมินและวินิจฉัยภาวะสมองเสื่อมและโรคอัลไซเมอร์." 2557. <a href="http://hdl.handle.net/11228/4095">http://hdl.handle.net/11228/4095</a>.
.custom.total_download	6980
.custom.downloaded_today	1
.custom.downloaded_this_month	115
.custom.downloaded_this_year	1121
.custom.downloaded_fiscal_year	288

ผลงานวิชาการเหล่านี้เป็นลิขสิทธิ์ของสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข หากมีการนำไปใช้อ้างอิง โปรดอ้างถึงสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข ในฐานะเจ้าของลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสงวนลิขสิทธิ์สำหรับการนำงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์