ผลของโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบการยอมรับและสร้างพันธะสัญญาเพื่อบ่มเพาะความยืดหยุ่นในชีวิตและความตั้งใจในการเลิกเสพสารเสพติดในเยาวชนที่ใช้สารเสพติด

Abstract

การดูแลที่สำคัญในเยาวชนผู้ใช้สารเสพติดในระยะฟื้นฟู คือ การเพิ่มความยืดหยุ่นในชีวิต สร้างภูมิคุ้มกันภายในจิตใจ เพื่อป้องกันการกลับไปใช้สารเสพติดซ้ำ การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบการยอมรับและสร้างพันธะสัญญาเพื่อบ่มเพาะความยืดหยุ่นในชีวิตและความตั้งใจในการเลิกเสพสารเสพติดในเยาวชนที่ใช้สารเสพติด กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนที่เข้าร่วมบำบัดฟื้นฟูจากยาเสพติดในโรงเรียนวิวัฒน์พลเมือง กองทัพเรือ 2 และ 3 อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี จำนวน 100 คน ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ โดยสุ่มนักเรียนเข้ากลุ่มทดลอง จำนวน 50 คน และกลุ่มควบคุม จำนวน 50 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมกลุ่มบำบัดแบบการยอมรับและสร้างพันธะสัญญาเพื่อบ่มเพาะความยืดหยุ่นในชีวิตและความตั้งใจในการเลิกเสพสารเสพติดและโปรแกรมบำบัดฟื้นฟูยาเสพติดตามปกติ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับโปรแกรมบำบัดฟื้นฟูยาเสพติดตามปกติ กลุ่มบำบัดใช้เวลา 4 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 2 ครั้ง เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถามความยืดหยุ่นในชีวิตและความตั้งใจในการเลิกยาเสพติด ซึ่งได้ค่าความเชื่อมั่น .80 และ .82 ตามลำดับ เก็บข้อมูลระยะก่อนและหลังการทดลองเสร็จสิ้นและระยะติดตามผลหลังการทดลอง 4 สัปดาห์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณาและการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบวัดซ้ำ ผลการวิจัยสรุปได้ ดังนี้ 1. เยาวชนที่ใช้สารเสพติดในกลุ่มทดลองที่เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่มบำบัดฯ มีคะแนนเฉลี่ยความยืดหยุ่นในชีวิตเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุมในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 2. เยาวชนที่ใช้สารเสพติดในกลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความยืดหยุ่นในชีวิตในระยะติดตามผล 1 เดือน แตกต่างกับระยะก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3. เยาวชนที่ใช้สารเสพติดในกลุ่มทดลองที่ได้รับโปรแกรมกลุ่มบำบัดฯ มีคะแนนเฉลี่ยความตั้งใจในการเลิกเสพสารเสพติดเพิ่มขึ้นมากกว่ากลุ่มควบคุมในระยะหลังการทดลองและระยะติดตามผล อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการวิจัยนี้ มีข้อเสนอแนะว่า พยาบาลและบุคลากรที่เกี่ยวข้อง สามารถนำโปรแกรมการบำบัดนี้ไปใช้เพื่อบำบัดเยาวชนที่ใช้สารเสพติดเพื่อเสริมสร้างความยืดหยุ่นในชีวิตและความตั้งใจในการเลิกยาเสพติด การบำบัดนี้และจะเป็นรูปแบบการบำบัดที่เป็นอีกทางเลือกหนึ่ง ที่เป็นประโยชน์ทั้งต่อบุคลากรทางสุขภาพและผู้ที่ทำงานเกี่ยวข้องกับการบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดสารเสพติด ในการนำองค์ความรู้ไปพัฒนาต่อยอดเพื่อให้มีทักษะการบำบัดให้ดียิ่งขึ้น