การพัฒนาสภาพแวดล้อมศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษที่เหมาะสมสำหรับการพัฒนาการ: เด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา และเด็กออทิสติก เพื่อลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ และโควิด-19

Abstract

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์หลัก คือ เพื่อที่จะพัฒนาสภาพแวดล้อมศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษที่เหมาะสม สำหรับการพัฒนาและการลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจและโควิด-19 ในประเทศไทย โดยเน้นศึกษาเฉพาะเด็กที่มีความบกพร่องทางสติปัญญาเฉพาะกลุ่มเด็กดาวน์ซินโดรมและเด็กออทิสติก โดยการศึกษาประกอบด้วย 3 ส่วนหลัก ได้แก่ 1) การศึกษาพฤติกรรมการใช้อาคาร อุปสรรคและข้อจำกัดทางกายภาพเดิมของศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษที่ส่งผลต่อพัฒนาการและความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจและโควิด-19 2) การศึกษาพัฒนารูปแบบของอาคารศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษที่เหมาะสมต่อพัฒนาการและความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจและโควิด-19 และ 3) การศึกษาพัฒนาการและการลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจและโควิด-19 ของเด็กพิเศษหลังการเข้าใช้พื้นที่ที่ได้ปรับปรุงของศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษ การศึกษาได้ทำการศึกษาทั้งในเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ ทั้งการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ ผู้ปกครองและสังเกตเด็กพิเศษ โดยได้ลงพื้นที่เก็บข้อมูลทั้งการศึกษา 3 ส่วนหลัก ทั้งในส่วนศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษ (อายุ 0-6 ปี) และโรงเรียนเด็กพิเศษ (อายุ 7-17 ปี) รวมจำนวน 14 แห่ง ผลการศึกษาหลังการเข้าใช้พื้นที่ที่ได้ปรับปรุง พบว่า ทั้งกลุ่มเด็กดาวน์ซินโดรม (อายุ 0-6 ปี และอายุ 7-17 ปี) และกลุ่มเด็กออทิสติก (อายุ 0-6 ปี และอายุ 7-17 ปี) มีพัฒนาการที่ดีขึ้นและมีการลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจและโควิด-19 ที่เหมาะสมมากขึ้น ผลการศึกษาครั้งนี้ได้เสนอแนวทางการออกแบบศูนย์พัฒนาเด็กพิเศษและโรงเรียนเด็กพิเศษที่เหมาะสมสำหรับพัฒนาการและการลดความเสี่ยงในการแพร่ระบาดโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ และโควิด-19