ระบบบริการสุขภาพในภาวะฉุกเฉินในประเทศพัฒนา

Abstract

ระบบบริการสุขภาพในภาวะฉุกเฉินในประเทศที่พัฒนาแล้ว มักมีจุดเริ่มต้นจากความพยายามที่ต้องการลดการสูญเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยเฉพาะในกลุ่มวัยทำงาน จากนั้นการพัฒนาได้ขยายการครอบคลุมไปจนถึงการเจ็บป่วยอื่นๆ ที่อยู่ภาวะฉุกเฉิน เช่น โรคหัวใจ แล้วที่สุดระบบบริการดังกล่าวถูกจัดให้เป็นองค์ประกอบหนึ่งของโครงข่ายความปลอดภัย โดยปรกติการให้บริการฉุกเฉินต้องสามารถให้บริการตลอด 24 ชั่วโมง และใครก็ได้ที่เกี่ยวข้องในเหตุการณ์หรือประสบเห็นเหตุการณ์สามารถแจ้งไปยังศูนย์รับเรื่อง การศึกษานี้เป็นการทบทวนระบบบริการฉุกเฉินในประเทศอเมริกา ฝรั่งเศส ออสเตรเลีย และสวีเดน ระบบของประเทศทั้งสี่มีศูนย์รับเรื่องและทีมบริการเคลื่อนที่ ทีมบริการที่มีแพทย์จะเป็นระบบในประเทศฝรั่งเศสและสวีเดน ขณะที่ในอเมริกาและออสเตรเลียเป็นบุคลากรที่ได้รับการอบรมขั้นสูง ในห้องฉุกเฉินที่โรงพยาบาลอเมริกา ออสเตรเลีย และสวีเดนจะมีแพทย์เฉพาะทางในด้านการให้บริการฉุกเฉิน ทั้งสี่ประเทศมีกฎหมายรองรับที่ต้องมีระบบนี้ และเป็นสิทธิ์ของประชาชนทุกคนที่สามารถเข้าถึงบริการนี้ และทีมให้บริการฉุกเฉินได้รับการรับรองจากกฎหมาย ส่วนการคุ้มครองงานบริการฉุกเฉินในประเทศอเมริกาประชาชนจะได้รับการคุ้มครองจาก Medicaid Medicare ประกันเอกชน หรือซื้อประกันต่างหากสำหรับงานบริการนี้โดยเฉพาะ ขณะที่ในประเทศฝรั่งเศส ออสเตรเลียและสวีเดน การคุ้มครองจะได้รับการสนับสนุนด้านการเงินจากรัฐบาลท้องถิ่น และระบบประกันสุขภาพของประเทศ การพัฒนาระบบดังกล่าวในประเทศไทยควรเริ่มจากการพัฒนาระบบการรับเรื่องและการรายงาน หน่วยบริการเคลื่อนที่ งานบริการในห้องฉุกเฉิน และระบบส่งต่อผู้ป่วย การผนวกรวมระบบนี้เข้ากับระบบบริการสุขภาพทั่วไปมีความจำเป็นเพื่อให้เกิดการใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพ การให้ประชาชนมีส่วนร่วมก็มีความจำเป็น ประเด็นที่สำคัญเพื่อการสนับสนุนระบบ ได้แก่ กฎหมาย เงินสนับสนุน การพัฒนาบุคลากร และงานวิจัย ส่วนกรอบพื้นฐานการพัฒนาระบบ คือ ความทัดเทียมกันในการเข้าบริการต้องทำให้เกิดเป็นรูปธรรมอย่างแท้จริง