ความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของกลุ่มการพยาบาลกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการ

Abstract

การวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑) ศึกษาระดับการพัฒนาเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของกลุ่มการพยาบาล ๒) ศึกษาระดับประสิทธิผลของหอผู้ป่วย ๓) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการพัฒนาการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของกลุ่มการพยาบาลกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ๔) ศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการปฏิบัติงาน ประชากรที่ศึกษา คือ พยาบาลประจำการ หอผู้ป่วยในของโรงพยาบาลชุมชน ๑๔ แห่งในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน ๑๕๖ คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแบบสอบถามที่เป็นแบบตอบด้วยตนเอง เก็บข้อมูลในเดือนพฤศจิกายนพ.ศ.๒๕๕๖ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า การพัฒนาเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของกลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลชุมชน ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา อยู่ในระดับปานกลาง ( = ๓.๒๗ ,S.D. = ๐.๖๐) ประสิทธิผลของหอผู้ป่วย ตามการรับรู้ของกลุ่มการพยาบาล โรงพยาบาลชุมชน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อยู่ในระดับปานกลาง ( = ๓.๔๔ ,S.D. = ๐.๕๑) การพัฒนาเป็นองค์การเรียนรู้ของกลุ่มการพยาบาลมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูงกับประสิทธิผลของหอผู้ป่วยตามการรับรู้ของพยาบาลประจำการ โรงพยาบาลชุมชน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา (r = ๐.๗๔๘, p-value=๐.๑) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ ๐.๐๑ ปัญหาและอุปสรรคในการปฏิบัติงาน ได้แก่ บุคลากรไม่เพียงพอต่ออัตรากำลังที่ต้องการ (ร้อยละ ๑๖.๐๐) และขาดขวัญและกำลังใจในการทำงาน (ร้อยละ ๑๒.๘๒) ข้อเสนอแนะ ผู้บริหารทางการพยาบาลควรศึกษาบทบาทการเป็นผู้พัฒนาทรัพยากรมนุษย์และพัฒนาความสามารถในการเรียนรู้ของแต่ละคน ส่งเสริมทีมและองค์การให้มีส่วนร่วมในการวางนโยบายการพัฒนา และส่งเสริมปัจจัยที่เอื้อต่อประสิทธิผลขององค์การ เช่น ด้านการพัฒนา ด้านความพึงพอใจ ซึ่งยังอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนด้านที่อยู่ในระดับสูง เช่น การผลิต ประสิทธิภาพการบริการและการปรับตัว ก็ยังต้องส่งเสริมให้ก้าวหน้าขึ้นต่อไป