การประเมินความความเที่ยงตรงของเครื่องมือบ่งชี้ทางคลินิกในผู้ป่วยที่สงสัยภาวะติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือด

Abstract

ภาวะติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือดเป็นการติดเชื้อที่รุนแรง และมีความสัมพันธ์กับอัตราตายสูง การวินิจฉัยภาวะติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือดต้องอาศัยการเพาะเชื้อจากเลือด ในปัจจุบัน แนวทางการรักษามาตรฐานยังไม่มีข้อกำหนดที่ชัดเจนว่า ผู้ป่วยรายใดมีความจำเป็นในการส่งตรวจเพาะเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิภาพของสองเครื่องมือบ่งชี้ทางคลินิกในผู้ป่วยที่สงสัยภาวะติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือด ได้แก่ เกณฑ์ในการวินิจฉัยภาวะ Systemic Inflammatory Response Syndrome (SIRS) และ Clinical Prediction Rule จากการศึกษาของ Shapiro และคณะ วิธีการศึกษาเป็นการเก็บข้อมูลย้อนหลัง โดยรวบรวมข้อมูลผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาที่แผนกฉุกเฉินซึ่งสงสัยว่าจะมีภาวะติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือดที่โรงพยาบาลวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์การศึกษาทั้งหมด 457 ราย มีผู้ป่วยที่มีผลการเพาะเชื้อจากเลือดเป็นบวกจากเชื้อก่อโรคจริงจำนวน 65 ราย (ร้อยละ 14.2) พบว่า การใช้เกณฑ์ในการวินิจฉัยภาวะ SIRS ในการทำนายการติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือด มีความไวและความจำเพาะ ร้อยละ 83 และ ร้อยละ 31 ตามลำดับ ในขณะที่ค่า positive likelihood ratio และ negative likelihood ratio 1.21 (95% confidence interval 1.06-1.38) และ 0.54 (95% confidence interval 0.31-0.93) ตามลำดับ ในขณะที่ Clinical Prediction Rule จากการศึกษาของ Shapiro และคณะ มีความไวและความจำเพาะ ร้อยละ 91 และ ร้อยละ 40 ตามลำดับ ในขณะที่ค่า positive likelihood ratio และ negative likelihood ratio 1.52 (95% confidence interval 1.36-1.70) และ 0.23 (95% confidence interval 0.10-0.49) ตามลำดับ สรุปได้ว่า Clinical Prediction Rule จากการศึกษาของ Shapiro และคณะ มีความเที่ยงตรงมากกว่าเกณฑ์ในการวินิจฉัยภาวะ SIRS ในการทำนายการติดเชื้อแบคทีเรียในกระแสเลือด ดังนั้น การนำไปประยุกต์ใช้ในทางคลินิกอาจสามารถลดค่าใช้จ่ายในการส่งตรวจเพาะเชื้อในเลือดและทำให้คุณภาพการรักษาดีขึ้นได้