การจัดกลุ่มงานวิจัยด้านสุขภาพสำหรับประเทศไทย: การทบทวนระบบจัดกลุ่มงานวิจัยสุขภาพใน 5 ประเทศ

Abstract

งานวิจัยในสาขาใดๆ ก็ตามควรได้รับการจัดเก็บเป็นหมวดหมู่อย่างเหมาะสม เพื่อประโยชน์ในการบริหารจัดการงานวิจัยและการนำไปใช้ประโยชน์ของทั้งนักวิจัย หน่วยงานวิจัยและหน่วยงานให้ทุน รวมถึงประชาชน ปัจจุบันหน่วยงานให้ทุนในประเทศไทยยังมีการจัดกลุ่มวิจัยด้านสุขภาพที่แตกต่างกัน ทำให้ไม่สามารถวิเคราะห์สถานการณ์ของงานวิจัยในระดับประเทศ ไม่สามารถป้องกันปัญหาความซ้ำซ้อนในการสนับสนุนทุนวิจัยและไม่สามารถแก้ไขปัญหาการขาดแคลนทุนวิจัยในบางสาขาได้ การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาข้อเสนอแนะสำหรับการจัดกลุ่มงานวิจัยด้านสุขภาพของประเทศไทย การศึกษานี้ได้ทบทวนวรรณกรรมระบบการจัดกลุ่มงานวิจัยของหน่วยงานให้ทุนระดับประเทศ ซึ่งเป็นประเทศที่มีรายได้สูงและมีการสนับสนุนทุนวิจัยด้านสุขภาพเป็นลำดับต้นๆ ของโลก ได้แก่ เยอรมนี สหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา นิวซีแลนด์และออสเตรเลีย และได้ทบทวนคุณสมบัติในการจัดกลุ่มงานวิจัยที่ดีเพื่อใช้ประเมินระบบการจัดกลุ่มงานวิจัย โดยผลการประเมินดังกล่าวนำไปพัฒนาเป็นข้อเสนอแนะการจัดกลุ่มงานวิจัยด้านสุขภาพสำหรับประเทศไทย จากการทบทวนวรรณกรรม พบคุณสมบัติของการจัดกลุ่มงานวิจัยที่ประสบความสำเร็จ 6 ประการ ได้แก่ 1) ไม่ซับซ้อน (simple) 2) มีความเหมาะสม (relevance) 3) คงเส้นคงวา (consistent) 4) มีมาตรฐาน (standardized) 5) มีการจำแนกหลายมิติ(multi-dimensional) และ 6) มีความยืดหยุ่น (flexible) คุณสมบัตินี้นำมาประเมินรูปแบบการจัดกลุ่มงานวิจัยด้านสุขภาพ 4 รูปแบบ ได้แก่ 1) DFG’s classification system 2) UK Health Research Classification System (HRCS) 3) Research Condition and Disease Categorization System (RCDC) และ 4) Australian and New Zealand Standard Research Classification (ANZSRC) และ จากการประเมินตามคุณสมบัติ พบว่า HRCS มีคุณสมบัติที่ครบทั้ง 6 ประการ สำหรับประเทศไทยนั้น คณะผู้วิจัยเสนอให้จัดกลุ่มงานวิจัยด้านสุขภาพตาม HRCS และเสนอให้เพิ่มกลุ่มงานวิจัยด้านนโยบายและระบบสุขภาพ (health policy and system research) ด้วย โดยให้หน่วยงานที่สนับสนุนทุนวิจัยด้านสุขภาพต่างๆ ใช้การจัดกลุ่มงานวิจัยที่เป็นมาตรฐานเดียวกันทั้งประเทศ