Show simple item record

Differences in Physical Activity Levels between Urban and Rural Adults in Thailand: Findings from the 2015 National Health and Welfare Survey

dc.contributor.authorฐิติภรณ์ ตวงรัตนานนท์th_TH
dc.contributor.authorTitiporn Tuangratananonen_US
dc.contributor.authorนุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์th_TH
dc.contributor.authorNucharapon Liangruenromen_US
dc.contributor.authorฐิติกร โตโพธิ์ไทยth_TH
dc.contributor.authorThitikorn Topothaien_US
dc.contributor.authorชมพูนุท โตโพธิ์ไทยth_TH
dc.contributor.authorChompoonut Topothaien_US
dc.contributor.authorสุพล ลิมวัฒนานนท์th_TH
dc.contributor.authorSupon Limwattananontaen_US
dc.contributor.authorจุฬาภรณ์ ลิมวัฒนานนท์th_TH
dc.contributor.authorChulaporn Limwattananonen_US
dc.contributor.authorกัญจนา ติษยาธิคมth_TH
dc.contributor.authorKanjana Tisayaticomen_US
dc.contributor.authorวลัยพร พัชรนฤมลth_TH
dc.contributor.authorWalaiporn Patcharanarumolen_US
dc.contributor.authorวิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียรth_TH
dc.contributor.authorViroj Tangcharoensathienen_US
dc.date.accessioned2018-03-30T02:56:39Z
dc.date.available2018-03-30T02:56:39Z
dc.date.issued2561-03
dc.identifier.citationวารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 12,1 (ม.ค.-มี.ค. 2561) : 27-41th_TH
dc.identifier.issn0858-9437
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11228/4853
dc.description.abstractมีหลักฐานเชิงประจักษ์เป็นจำนวนมากที่แสดงให้เห็นประโยชน์ของการมีกิจกรรมทางกาย หลายการศึกษาระบุว่า ปัจจัยทางสังคมและสิ่งแวดล้อม ถือเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการมีกิจกรรมทางกาย การกำหนดนโยบายจึงต้องคำนึงถึงปัจจัยต่างๆ การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย เขตการปกครองและดัชนีทรัพย์สินครัวเรือน กับปริมาณการใช้พลังงานของกิจกรรมทางกายแจกแจงตามประเภทของประชากรอายุตั้งแต่ 15 ปีขึ้นไป จากการสำรวจอนามัยและสวัสดิการปี พ.ศ. 2558 จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 113,882 คน พบว่า ประชากรที่มีรายได้สูง และอาศัยในเขตเทศบาล มีแนวโน้มที่จะใช้พลังงานจากกิจกรรมทางกายต่ำ โดยประชากรที่มีรายได้สูงสุด (ควินไทล์ 5) ใช้พลังงานต่ำสุด (1,159 และ 1,437 Metabolic Equivalence of Task-นาที/สัปดาห์ ในและนอกเขตเทศบาลตามลำดับ) ในขณะที่ประชากรที่มีรายได้ต่ำสุด (ควินไทล์ 1) ใช้พลังงานสูงสุด (2,182 และ 1,921 MET-นาที/สัปดาห์ ในและนอกเขตเทศบาลตามลำดับ) เมื่อแจกแจงตามประเภทของกิจกรรมทางกาย ในประเภทการทำงาน พบผลในทางเดียวกันกับการใช้พลังงานในภาพรวม คือ กลุ่มที่มีรายได้ต่ำและอาศัยนอกเขตเทศบาล ใช้พลังงานมากกว่า ในขณะที่ประเภทนันทนาการ กลับพบผลในทางตรงกันข้าม คือ ผู้มีรายได้สูงและอาศัยในเขตเทศบาล ใช้พลังงานมากกว่า ส่วนประเภทการเดินทาง พบว่าผู้อาศัยในเขตเทศบาล ใช้พลังงานมากกว่าเล็กน้อย ข้อค้นพบจากการศึกษานี้ มีประโยชน์ในการพัฒนานโยบายเพื่อส่งเสริมกิจกรรมทางกายแต่ละประเภท ให้เหมาะกับรายได้ และเขตที่อยู่อาศัยของประชากรแต่ละกลุ่มth_TH
dc.description.sponsorshipสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขth_TH
dc.language.isothth_TH
dc.publisherสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขth_TH
dc.rightsสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุขth_TH
dc.subjectกิจกรรมทางกายth_TH
dc.subjectการสร้างเสริมสุขภาพth_TH
dc.subjectHealth Promotionen_US
dc.titleความแตกต่างของการใช้พลังงานจากกิจกรรมทางกายระหว่างคนเมือง/คนชนบทในประเทศไทย: ข้อมูลจากการสำรวจอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2558th_TH
dc.title.alternativeDifferences in Physical Activity Levels between Urban and Rural Adults in Thailand: Findings from the 2015 National Health and Welfare Surveyen_US
dc.typeArticleth_TH
dc.description.abstractalternativePhysical activity (PA) is proven to have great benefits to health. Previous studies found that differences in social determinants of health and environment affect physical activity levels; different policy interventions are, therefore, required. This study explored the association between physical activity levels and residential areas in Thailand in different household asset indices. The data were obtained from the 2015 National Health and Welfare Survey of 113,882 Thai adults aged 15 and above. Descriptive and analytic statistics were employed in the analysis. The result showed that urban respondents with higher income tended to have less energy expenditure. People with the highest income level (Quintile 5) spent the least energy expenditure (1,159 and 1,437 Metabolic Equivalence of Task-minute/week in urban and rural areas, respectively). In contrast, the poorest (Quintile 1) had the highest energy expenditure (2,182 and 1,921 MET-minute/week in urban and rural areas, respectively). When analyzed by three PA domains, it was found that rural and poorer people tended to have higher occupational energy expenditure, whereas urban and richer people had significant higher recreational energy expenditure. In transportation, urbanites had slightly higher energy expenditure than rural people. Our findings will benefit the formulation of the national PA-promotion policies by tailoring physical and social environments conducive to PA needed for each subgroup according to their socioeconomic status.en_US
.custom.citationฐิติภรณ์ ตวงรัตนานนท์, Titiporn Tuangratananon, นุชราภรณ์ เลี้ยงรื่นรมย์, Nucharapon Liangruenrom, ฐิติกร โตโพธิ์ไทย, Thitikorn Topothai, ชมพูนุท โตโพธิ์ไทย, Chompoonut Topothai, สุพล ลิมวัฒนานนท์, Supon Limwattananonta, จุฬาภรณ์ ลิมวัฒนานนท์, Chulaporn Limwattananon, กัญจนา ติษยาธิคม, Kanjana Tisayaticom, วลัยพร พัชรนฤมล, Walaiporn Patcharanarumol, วิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียร and Viroj Tangcharoensathien. "ความแตกต่างของการใช้พลังงานจากกิจกรรมทางกายระหว่างคนเมือง/คนชนบทในประเทศไทย: ข้อมูลจากการสำรวจอนามัยและสวัสดิการ พ.ศ. 2558." 2561. <a href="http://hdl.handle.net/11228/4853">http://hdl.handle.net/11228/4853</a>.
.custom.total_download935
.custom.downloaded_today0
.custom.downloaded_this_month8
.custom.downloaded_this_year157
.custom.downloaded_fiscal_year22

Fulltext
Icon
Name: hsri_journal_v12n ...
Size: 839.5Kb
Format: PDF
 

This item appears in the following Collection(s)

  • Articles [1352]
    บทความวิชาการ

Show simple item record