บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยภาคตัดขวางเชิงพรรณนาเพื่อศึกษาสภาวะความสุขและความเครียดและปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขและความเครียดของบุคลากรด้านสาธารณสุข จังหวัดฉะเชิงเทรา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ บุคลากรในสังกัดสำนักงานสาธารณสุข จังหวัดฉะเชิงเทรา 1,426 คน ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลชุมชน 9 แห่ง 1,024 คน ปฏิบัติในสำนักงานสาธารณสุขจังหวัด 59 คน และปฏิบัติที่สำนักงานสาธารณสุขอำเภอ 10 แห่ง 343 คน ทำการศึกษาในเดือนมกราคม 2550 ใช้เครื่องมือในการวิจัย คือ แบบสอบถามดัชนีชี้วัดความสุขคนไทยฉบับสั้นของกรมสุขภาพจิต และแบบทดสอบความเครียดโรงพยาบาลสวนปรุง สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การทดสอบทีและ one-way ANOVA ผลการศึกษาแสดงว่าบุคลากรสาธารณสุขจังหวัดฉะเชิงเทรามีความสุขเท่ากับคนทั่วไป มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 31.49 คะแนน และมีความเครียดอยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 40.61 คะแนน อายุ ระดับการศึกษา รายได้ครัวเรือน หน่วยงานที่ปฏิบัติงาน และวิชาชีพ มีผลต่อระดับความสุขและความเครียดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ค่าพี <0.05) ส่วนปัจจัยด้านสถานภาพสมรสและระยะเวลาการปฏิบัติงาน ไม่มีผลแตกต่างกันในระดับความสุข และความเครียด หน่วยงานที่มีความเครียดมากกว่าหน่วยงานอื่น เช่น สาธารณสุขอำเภอบ้านโพธิ์ โรงพยาบาลแปลงยาว ควรได้รับการวิเคราะห์โดยละเอียดเพื่อหาแนวทางแก้ไขต่อไป การเพิ่มรายได้ทั้งด้านเงินดือนและค่าตอบแทน ถ้าสามารถกระทำได้ น่าจะช่วยให้บุคลากรมีความสุขเพิ่มขึ้นและคลายความเครียดลดลงได้ อันจะส่งผลให้ผู้ปฏิบัติงานมีขวัญและกำลังใจที่ดี และสามารถให้บริการอย่างมีประสิทธิภาพ
บทคัดย่อ
This cross-sectional descriptive research was carried out in January 2007 to study
the factors that affect stress and happiness in 1,426 public health personnel working in
Chachoengsao; included in the study were 1,024 community hospital staff, 59 provincial
public health officers and 343 district health officers. Happiness and stress questionnaires
were used to determine personal factors. The data were analyzed using t-test and
one- way ANOVA. The major findings showed the mean score of happiness of the sample was equal to
that of the general population (mean = 31.49) and the mean score of stress was at a
moderate level (mean = 40.61). Age, education, family incomes, workplace and kind of
services, all were factors affecting the happiness and stress at a statistically significant
level (p <.05). There were no statistically significant relationships between marriage status
and duration of work with regard to happiness and stress.
In conclusion, the sample has the same level of happiness as the general population
and stress was at a medium level. While the workplaces were related to low levels of
happiness and high stress, this factor should be analyzed further and corrected. It is
suggested that raising incomes would increase the happiness and lessen stress for these
officers, resulting in an improved quality of services.
