ความชุกของโรคอ้วน โรคอ้วนที่ไม่ได้รับการวินิจฉัยและภาวะแทรกซ้อนของโรคอ้วนจากฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ของโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย

Abstract

ในปัจจุบันอุบัติการณ์ของโรคอ้วนเพิ่มขึ้นทุกขณะ และพบว่ามีความสัมพันธ์ที่ชัดเจนระหว่างดัชนีมวลกายที่เพิ่มขึ้นกับความชุกของโรคเรื้อรัง แต่กลับพบว่ามีผู้ป่วยจำนวนมากที่ไม่ได้รับการวินิจฉัยเป็นโรคอ้วน การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความชุกของโรคอ้วน ความชุกของโรคอ้วนที่ไม่ได้รับการวินิจฉัย และความชุกของภาวะแทรกซ้อนของโรคอ้วน จากฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ของโรงพยาบาล มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เป็นการศึกษาวิจัยเชิงพรรณนา ณ ช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง โดยรวบรวมข้อมูลผู้ป่วยนอกที่อายุมากกว่า 18 ปี โดยไม่รวมผู้ที่กำลังตั้งครรภ์ ระหว่างวันที่ 1 มกราคม 2559 ถึง 31 ธันวาคม 2563 จากผู้ป่วยนอกทั้งหมด 327,300 คน มีผู้ป่วยที่มีครบทั้งน้ำหนักและส่วนสูงจำนวน 135,112 คน เมื่อใช้เกณฑ์โรคอ้วนคือดัชนีมวลกายตั้งแต่ 25 กก./ตร.ม. ขึ้นไป พบโรคอ้วนร้อยละ 35.6 ซึ่งมีเพียงร้อยละ 15.9 ที่ได้รับการวินิจฉัยโรคอ้วนในเวชระเบียน และพบความชุกของโรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน และโรคไขมันในเลือดสูงในผู้ป่วยโรคอ้วนคิดเป็นร้อยละ 21.3, 12.3 และ 32.4 ตามลำดับ เมื่อใช้เกณฑ์โรคอ้วนคือดัชนีมวลกายตั้งแต่ 30 กก./ตร.ม.ขึ้นไป พบโรคอ้วนร้อยละ 9.5 มีร้อยละ 33.5 ที่ได้รับการวินิจฉัยโรคอ้วนในเวชระเบียน และพบความชุกของโรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวาน และโรคไขมันในเลือดสูงในผู้ป่วยโรคอ้วนคิดเป็นร้อยละ 16.3, 18.8 และ 11.3 ตามลำดับ การศึกษานี้ชี้ให้เห็นว่ามีผู้ป่วยจำนวนมากที่ไม่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคอ้วนแม้จะมีดัชนีมวลกายถึงเกณฑ์ นอกจากนี้ยังพบว่าผู้ป่วยที่เป็นโรคอ้วนในการศึกษานี้มีความชุกของโรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวานและโรคไขมันในเลือดสูงต่ำกว่าการศึกษาในประเทศตะวันตก