Effectiveness of Lifestyle Modification Program on Preventing Type 2 Diabetes among Thai Adults with Prediabetes
| dc.contributor.author | ดวงดาว ศรียากูล 1 | th_TH |
| dc.contributor.author | Duangdao Sriyakun 1 | th_TH |
| dc.contributor.author | สันติ ลาภเบญจกุล 2 | th_TH |
| dc.contributor.author | Santi Lapbenjakul 2 | th_TH |
| dc.contributor.author | สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์ 3 | th_TH |
| dc.contributor.author | Samrit Srithamrongsawat 3 | th_TH |
| dc.contributor.author | วรสิทธิ์ ศรศรีวิชัย 4 | th_TH |
| dc.contributor.author | Vorasith Sornsrivichai 4 | th_TH |
| dc.contributor.author | จิรุตม์ ศรีรัตนบัลล์ 5 | th_TH |
| dc.contributor.author | Jiruth Sriratanaban 5 | th_TH |
| dc.contributor.author | ภาณุวิชญ์ แก้วกำจรชัย 3 | th_TH |
| dc.contributor.author | Phanuwich Kaewkamjornchai 3 | th_TH |
| dc.contributor.other | 1 โรงพยาบาลเพชรบูรณ์ | th_TH |
| dc.contributor.other | 1 Phetchabun Hospital | th_TH |
| dc.contributor.other | 2 โรงพยาบาลท่าวุ้ง | th_TH |
| dc.contributor.other | 2 Thawung Hospital | th_TH |
| dc.contributor.other | 3 คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล | th_TH |
| dc.contributor.other | 3 Faculty of Medicine Ramathibodi Hospital, Mahidol University | th_TH |
| dc.contributor.other | 4 คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ | th_TH |
| dc.contributor.other | 4 Faculty of Medicine, Prince of Songkla University | th_TH |
| dc.contributor.other | 5 คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย | th_TH |
| dc.contributor.other | 5 Faculty of Medicine, Chulalongkorn University | th_TH |
| dc.date.accessioned | 2024-03-29T02:40:13Z | |
| dc.date.available | 2024-03-29T02:40:13Z | |
| dc.date.issued | 2567-03 | |
| dc.identifier.citation | วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข 18,1 (ม.ค. - มี.ค. 2567) : 72-92 | th_TH |
| dc.identifier.issn | 2672-9415 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11228/6041 | |
| dc.description | References 1. World Health Organization. Preventing chronic diseases: a vital investment. Geneva: World Health Organization; 2005. 2. Karuranga S, Malanda B, Saeedi P, Salpea P, editors. IDF diabetes atlas, 9th ed. Brussels, Belgium: International Diabetes Federation; 2019. 3. Aekplakorn W, editor. The fifth Thai national health examination survey, 2014. Nonthaburi: Health Systems Research Institute; 2016. (in Thai) 4. Aekplakorn W, editor. The sixth Thai national health examination survey, 2019-2020. Bangkok: Faculty of Medicine, Ramathibodi Hospital, Mahidol University; 2021. (in Thai) 5. Lindstrom J, Louheranta A, Mannelin M, Rastas M, Salminen V, Eriksson J, et al. The Finnish Diabetes Prevention Study (DPS) Lifestyle intervention and 3-year results on diet and physical activity. Diabetes Care. 2003 Dec 1;26(12):3230-6. Available from: https://doi.org/10.2337/diacare.26.12.3230. doi: 10.2337/diacare.26.12.3230. PMID: 14633807. 6. The Diabetes Prevention Program Research Group. The Diabetes Prevention Program (DPP): description of lifestyle intervention. Diabetes Care. 2002 Dec 1;25(12):2165-71. Available from: https://doi.org/10.2337/diacare.25.12.2165. 7. Ashra NB, Spong R, Carter P, Davies MJ, Dunkley A, Gillies C, et al. A systematic review and meta-analysis assessing the effectiveness of pragmatic lifestyle interventions for the prevention of type 2 diabetes mellitus in routine practice. London: Public Health England; 2015 Aug. 8. Diabetes Prevention Program Research Group. Long-term effects of lifestyle intervention or metformin on diabetes development and microvascular complications over 15- year follow-up: the Diabetes Prevention Program Outcomes Study. The Lancet Diabetes & Endocrinology. 2015 Nov 1;3(11):866-75. Available from: https://doi.org/10.1016/ S2213-8587(15)00291-0. doi: 10.1016/S2213-8587(15)00291- 0. 9. The Finnish Diabetes Prevention Study. Finnish Institute for Health and Welfare. NCT00518167.Sep.2,2011. 10. Li G, Zhang P, Wang J, Gregg EW, Yang W, Gong Q, et al. The long-term effect of lifestyle interventions to prevent diabetes in the China Da Qing diabetes prevention study: a 20-year follow-up study. The Lancet. 2008 May 24;371(9626):1783-9. 11. Aziz Z, Mathews E, Absetz P, Sathish T, Oldroyd J, Balachandran S, et al. A group-based lifestyle intervention for diabetes prevention in low-and middle-income country: implementation evaluation of the Kerala Diabetes Prevention Program. Implementation Science. 2018 Dec;13(97):1-4. Available from: https://doi.org/10.1186/s13012-018-0791-0. 12. Valabhji J, Barron E, Bradley D, Bakhai C, Fagg J, O’Neill S, et al. Early outcomes from the English national health service diabetes prevention programme. Diabetes Care. 2020 Jan 1;43(1):152-60. Available from: https://doi.org/10.2337/dc19- 1425. doi:10.2337/dc19-1425. 13. Hawkes RE, Miles LM, French DP. The theoretical basis of a nationally implemented type 2 diabetes prevention programme: how is the programme expected to produce changes in behaviour?. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity. 2021;18(1):1-12. 14. Thompson VL, Johnson-Jennings M, Baumann AA, Proctor E. Peer reviewed: use of culturally focused theoretical frameworks for adapting diabetes prevention programs: a qualitative review. Preventing Chronic Disease. 2015;12:140421e. Available from: http://dx.doi.org/10.5888/pcd12.140421e. 15. Gutierrez J, Devia C, Weiss L, Chantarat T, Ruddock C, Linnell J, et al. Health, community, and spirituality: evaluation of a multicultural faith-based diabetes prevention program. The Diabetes Educator. 2014 Mar;40(2):214-22. 16. Soler RE, Proia K, Jackson MC, Lanza A, Klein C, Leifer J, et al. Nudging to change: using behavioral economics theory to move people and their health care partners toward effective type 2 diabetes prevention. Diabetes Spectrum. 2018 Nov 1;31(4):310-9. 17. Vande Velde F, Overgaard HJ, Bastien S. Nudge strategies for behavior-based prevention and control of neglected tropical diseases: a scoping review and ethical assessment. PLOS Neglected Tropical Diseases. 2021 Nov 1;15(11):e0009239. Available from: https://doi.org/10.1371/journal. pntd.0009239. 18. Lapbenchakul S, Srithamrongsawat S, Sriratanaban J, Sornsrivichai V, Sriyagul D, Kaewkamjornchai P. A research and development program on developing of value-based health care for diabetes prevention service package and payment. Final report. Nonthaburi: Health Systems Research Institute; 2023. (in Thai) 19. Rosner B. Fundamentals of biostatistics. 5th ed. Duxbery: Thomson learning; 2000. 20. Pimentel GD, Portero-Mclellan KC, Oliveira ÉP, Spada AP, Oshiiwa M, Zemdegs JC, et al. Long-term nutrition education reduces several risk factors for type 2 diabetes mellitus in Brazilians with impaired glucose tolerance. Nutrition Research. 2010 Mar 1;30(3):186-90. 21. Vandersmissen GJ M, Godderis L. Evaluation of the Finnish Diabetes Risk Score (FINDRISC) for diabetes screening in occupational health care. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health. 2015;28(3):587-91. Available from: https://doi.org/10.13075/ijomeh.1896.00407. 22. Knowler WC, Barrett-Connor E, Fowler SE, Hamman RF, Lachin M J, Walker A E, et al. Diabetes Prevention Program Research Group. Reduction in the incidence of type 2 diabetes with lifestyle intervention or metformin. N Engl J Med. 2002 Feb 7;346(6):393-403. 23. Diabetes Prevention Program Research Group. Long-term effects of lifestyle intervention or metformin on diabetes development and microvascular complications over 15- year follow-up: the Diabetes Prevention Program Outcomes Study. Lancet Diabetes Endocrinol. 2015 Nov;3(11):866-75. 24. Wattanakornkul A. The effect of using health behavior changing program for people at risk of diabetes mellitus Sanpamuang sub-district, Muang district, Phayao province. Multidisciplinary Journal for Health. 2022;1(2):17-31. (in Thai) 25. Intarawichian S. Sustainable participation in behavior modification among adults with pre-diabetes, Kasetwisai district, Roi-et province. Journal of the Office of Disease Prevention and Control 7 Khon Kaen. 2012;19(2):65-75. (in Thai) 26. Watana S, Sinthuvongsanon D. Outcome of health behavioral adaptation by the application of buddhism for the diabetes mellitus risk group age over 35 years old: a case study of Thongchai Nuea sub-district, Pakthongchai district, Nakhon Ratchasima province. Regional Health Promotion Center 9 Journal. 2019;13(30):76–91. Available from: https://he02. tcithaijo.org/index.php/RHPC9Journal/article/view/242609. (in Thai) 27. Pojruangnon P, Kamutsri W, Kraitap P, Seubsui N, Tiewwilai N, Tedniyom T. Effects of self-efficacy enhancement program to food consumption behavior modification among diabetes mellitus risk groups at Khlongtonsai, Khlongsan, Bangkok. Journal of the Department of Medical Services. 2021;46(3):81-8. (in Thai) 28. Sutto O. Development of self-care behavior change to prevent diabetes of risk group people in the area of Pon Ngam Community Health Center, Ubon Ratchathani. Journal of Environmental and Community Health. 2022;7(3):54-67. (in Thai) | th_TH |
| dc.description.abstract | การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตเพื่อลดความเสี่ยงการเป็นโรคเบาหวานในประชากรกลุ่มเสี่ยงเบาหวาน โดยนำตัวอย่างโปรแกรมปรับเปลี่ยนพฤติกรรมที่มีประสิทธิผลในการลดอุบัติการณ์โรคเบาหวานจากต่างประเทศมาปรับให้เข้ากับบริบทของประเทศไทย โดยมีกิจกรรมสร้างความตระหนัก 1 ครั้ง และโปรแกรมเรียนรู้แบบกลุ่มจำนวน 5 ครั้งที่มีแนวคิดที่เป็นองค์ประกอบหลัก ได้แก่ 1) ขั้นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม (stage of change) ที่นำมาใช้จัดกระบวนการเปลี่ยนจากขั้นที่ไม่สนใจจนกระทั่งเกิดการปรับเปลี่ยนและคงอยู่กับพฤติกรรมแบบใหม่ด้วยการตั้งเป้าหมายลดน้ำหนักตัวลง 3-5% ของน้ำหนักเริ่มต้น 2) หลักการยึดผู้ป่วยเป็นศูนย์กลางใช้แนวคิด health coach โดยหมอประจำกลุ่มเป็นเสมือนเพื่อน เรียกว่า peer professional ช่วยสร้างแผนดูแลตัวเอง มุ่งเน้นการปรับลดแคลอรีในอาหารและเพิ่มกิจกรรมเคลื่อนไหวทางกาย ช่วยให้ทำตามแผนจนได้ผล 3) มีบทสนทนาและเกมส์ที่สร้างแรงจูงใจในรูปแบบ “toolbox set” ที่มีการ์ดเกมส์, วิดีโอและสื่อต่างๆ ช่วยสร้างการเรียนรู้เพื่อปรับแผนดูแลตัวเองให้มีความเข้มข้นเพิ่มขึ้นทีละน้อย เช่น เพิ่มกิจกรรมทางกายจาก 10 นาทีไปเป็น 20 นาที/วัน 4) การจัดกิจกรรมกลุ่มเรียนรู้ (group learning) ให้เกิดแรงเสริมทางสังคม (social reinforcement) ด้วยการแลกเปลี่ยนประสบการณ์และการให้พันธสัญญาต่อกันและมีความยืดหยุ่นให้ผู้เข้าร่วมเลือกกลุ่มได้ตามเวลาที่สะดวก และ 5) ใช้หลักเศรษฐศาสตร์พฤติกรรม (behavioral economics) โดยเฉพาะการสะกิด (nudge) เพื่อเปลี่ยนพฤติกรรมในการติดตามอย่างต่อเนื่อง เช่น การส่งสติกเกอร์ในไลน์ส่วนตัว, การทักใน Facebook เพื่อติดตามให้ผู้เข้าร่วมโปรแกรมปฏิบัติตามแผนของตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง นำโปรแกรมดังกล่าวไปทดลองนำร่องในสี่อำเภอในแต่ละภูมิภาค โดยแบ่งพื้นที่อำเภอเป็นตำบลทดลองและตำบลเปรียบเทียบ และทำการสุ่มตัวอย่างกลุ่มเสี่ยงเบาหวานในแต่ละตำบลตามสัดส่วนประชากรกลุ่มเสี่ยงเบาหวาน ได้กลุ่มทดลองจำนวน 423 คน และกลุ่มเปรียบเทียบจำนวน 443 คน และทำการประเมินก่อนและหลังจบโปรแกรมแล้ววิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงด้วยสถิติ relative change ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มทดลองมีอัตราการลดลงของ ดัชนีมวลกายค่าเฉลี่ย 1.9 กก./ม.2, เส้นรอบเอวค่าเฉลี่ย 4.5 ซม. ระดับน้ำตาลในเลือดค่าเฉลี่ย 3.8 มก./ดล. และคะแนนความเสี่ยงการเกิดโรคเบาหวานค่าเฉลี่ย 14.9 คะแนน เมื่อจบโปรแกรมมีอัตราการลดลงสูงกว่าการลดของกลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ โดยสรุปโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตสามารถลดความเสี่ยงการเกิดโรคเบาหวานลงได้อย่างน้อย 1 ระดับได้ถึงร้อยละ 77.5 ของกลุ่มทดลอง และสามารถลดโอกาสเสี่ยงการเกิดโรคเบาหวานของกลุ่มเสี่ยงในระยะ 10 ปี ลงได้ร้อยละ 12.7 เมื่อจบโปรแกรม | th_TH |
| dc.description.sponsorship | สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข | th_TH |
| dc.language.iso | th | th_TH |
| dc.publisher | สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข | th_TH |
| dc.rights | สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข | th_TH |
| dc.title | ประสิทธิผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตต่อการป้องกันโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในประชากรไทยกลุ่มเสี่ยง | th_TH |
| dc.title.alternative | Effectiveness of Lifestyle Modification Program on Preventing Type 2 Diabetes among Thai Adults with Prediabetes | th_TH |
| dc.type | Article | th_TH |
| dc.description.abstractalternative | This study aimed to assess effectiveness of lifestyle modification program on reduction of diabetic risks among adults with prediabetes by adapting an effective lifestyle modification program from abroad to fit the Thai context. The program started with an awareness raising activity followed by 5 consecutive group learning sessions. Session 1 stage of change, started from the indifference stage to the modification and maintenance of new behaviors after setting a realistic weight loss goal at 3–5% of the initial weight. Session 2 employed a patient-centered approach, doctors as a friend so called “peer professional”, assisting participants to design own individual self-care plan focusing on caloric restrictions and increasing physical activity. Session 3 raised motivation through dialogue and game playing by using a “toolbox set” consisting of game cards, video and various media to create learning of how to adjust the self-care plan by gradually increasing frequency and intensity of activities (e.g. exercise). Session 4 organized group learning to create social reinforcement by exchanging experiences and making commitments with flexibility as to their convenience. Session 5 employed a nudge theory for follow-up and maintaining healthy behavior by sending stickers on personal Line accounts, chatting on Facebook, etc., to monitor participants’ continuous compliance to their plans. The program was piloted in 4 districts of 4 regions divided into experimental sub-districts and control sub-districts. Adults with prediabetes in each sub-district were recruited, there were 423 samples in experimental group and 443 samples in control group. Assessment of lifestyle behaviors was done prior and after completion of the program and analyzed the changes by using relative change statistics. Result illustrates that experimental group had significant reduction in body mass index of 1.9 kg/m2, waist circumference of 4.5 cm, fasting blood sugar average of 3.8 mg/dL and diabetic risk score of 14.9, all with statistical significance reductions compared to control group. In conclusion, the lifestyle modification program was able to reduce prediabetic risk at least one level by 77.5% of the experimental group and reduced the chance to be diabetes within next 10 years by 12.7%. | th_TH |
| dc.subject.keyword | กลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวาน | th_TH |
| dc.subject.keyword | การปรับเปลี่ยนพฤติกรรม | th_TH |
| dc.subject.keyword | ประสิทธิผล | th_TH |
| dc.subject.keyword | Prediabetes | th_TH |
| dc.subject.keyword | Lifestyle Modification | th_TH |
| dc.subject.keyword | Effectiveness | th_TH |
| .custom.citation | ดวงดาว ศรียากูล 1, Duangdao Sriyakun 1, สันติ ลาภเบญจกุล 2, Santi Lapbenjakul 2, สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์ 3, Samrit Srithamrongsawat 3, วรสิทธิ์ ศรศรีวิชัย 4, Vorasith Sornsrivichai 4, จิรุตม์ ศรีรัตนบัลล์ 5, Jiruth Sriratanaban 5, ภาณุวิชญ์ แก้วกำจรชัย 3 and Phanuwich Kaewkamjornchai 3. "ประสิทธิผลของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิตต่อการป้องกันโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในประชากรไทยกลุ่มเสี่ยง." 2567. <a href="http://hdl.handle.net/11228/6041">http://hdl.handle.net/11228/6041</a>. | |
| .custom.total_download | 316 | |
| .custom.downloaded_today | 156 | |
| .custom.downloaded_this_month | 195 | |
| .custom.downloaded_this_year | 316 | |
| .custom.downloaded_fiscal_year | 316 |
 | ผลงานวิชาการเหล่านี้เป็นลิขสิทธิ์ของสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข หากมีการนำไปใช้อ้างอิง โปรดอ้างถึงสถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข ในฐานะเจ้าของลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสงวนลิขสิทธิ์สำหรับการนำงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ในเชิงพาณิชย์ |
Fulltext
Name: hsri-journal-v18n ...
Size: 1.291Mb
Format: PDF
This item appears in the following Collection(s)
-
Articles [1334]
บทความวิชาการ