บทคัดย่อ
ภูมิหลังและเหตุผล: การประเมินความคุ้มค่าทางเศรษฐศาสตร์ของการตรวจคัดกรองโรคเบาหวานประเภทที่ 2 (type2 diabetes: T2DM) ในประชากรทั่วไปมีจำกัด การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินต้นทุน-อรรถประโยชน์ของกลยุทธ์การคัดกรอง T2DM ด้วย DM risk score (DMRS) และ fasting plasma glucose (FPG)/fasting capillary blood glucose (FCBG) เปรียบเทียบกับการไม่คัดกรองในประเทศไทย ระเบียบวิธีศึกษา: แบบจำลอง decision tree และ Markov ถูกสร้างเพื่อเปรียบเทียบต้นทุนและจำนวนปีสุขภาวะที่เพิ่มขึ้น (quality-adjusted life-year: QALY gained) ของการตรวจคัดกรอง T2DM ด้วย DMRS และ FPG/FCBG เปรียบเทียบกับไม่คัดกรอง ข้อมูลต้นทุน-อรรถประโยชน์เป็นข้อมูลทุติยภูมิและปฐมภูมิ จากเวชระเบียนประชากรไทยอายุ 35-59 ปี จากโรงพยาบาลตติยภูมิ 3 แห่ง และโรงพยาบาลมหาวิทยาลัย 2 แห่ง การคำนวณอัตราส่วนต้นทุนต่อประสิทธิผลที่เพิ่มขึ้น (incremental cost effectiveness ratio: ICER) ทำในมุมมองทางสังคมและของผู้ให้บริการ ผลการศึกษา: ในมุมมองทางสังคมและของผู้ให้บริการ การคัดกรอง T2DM ด้วย DMRS และ FPG/FCBG เปรียบเทียบกับไม่มีการคัดกรอง มีค่า ICER เท่ากับ 157,570 บาทต่อปีสุขภาวะที่เพิ่มขึ้น โดยค่า ICER ที่ได้น้อยกว่า 160,000 บาทต่อปีสุขภาวะที่เพิ่มขึ้น สรุปผลการศึกษา: กลยุทธ์การตรวจคัดกรองโรคเบาหวานประเภทที่ 2 (T2DM) ที่ใช้ DMRS และ FPG/FCBG ถือว่ามีความคุ้มค่าในประเทศไทย เนื่องจากอัตราส่วนต้นทุนต่อประสิทธิผลที่เพิ่มขึ้นต่ำกว่าความเต็มใจจ่ายต่อปีสุขภาวะที่เพิ่มขึ้น
บทคัดย่อ
Background and rationale: The economic evaluation of screening for type 2 diabetes mellitus
(T2DM) in the general population is limited. This study aimed to evaluate the cost-utility of T2DM screening strategies using the DM risk score (DMRS) and fasting plasma glucose (FPG)/fasting capillary blood
glucose (FCBG) compared to no screening in Thailand.
Methodology: Decision tree and Markov models were constructed to compare costs and quality-adjusted life years (QALYs) gained of T2DM screening using DMRS & FPG/FCBG versus no screening.
Cost-utility data were from secondary and primary medical records of Thai population aged 35-59 years
in three tertiary and two university hospitals. Incremental cost-effectiveness ratio (ICER) was calculated
from both societal and provider perspectives.
Results: From both societal and provider perspectives, T2DM screening using DMRS and FPG/FCBG
compared to no screening had an ICER of 157,570 baht per quality-adjusted life year gained, with the
ICER being less than 160,000 baht per quality-adjusted life year gained.
Conclusion: The T2DM screening strategies using DMRS and FPG/FCBG were considered cost-effective in Thailand, as the ICER per QALY gained was lower than the willingness-to-pay threshold.
