จริยธรรมกับการวิจัยในมนุษย์

Abstract

ในอดีตเคยมีการใช้มนุษย์เป็นหนูทดลองยา และวัคซีนหลายชนิด โดยไม่มีหลักประกันและความคุ้มครองสิทธิที่เหมาะสมให้แก่บุคคลที่นำมาศึกษา วิจัย และทดลองทางการแพทย์และสาธารณสุข. ผู้คนในสังคมทั่วไปหรือแม้แต่ผู้ป่วยจึงกลายเป็นหนูทดลองยาโดยไม่รู้ตัวและยังส่งผลกระทบข้างเคียงให้กับร่างกาย หรือเกิดภาวะโรคแทรกซ้อนในผู้ป่วยอีกด้วย. อย่างไรก็ตาม การวิจัยในมนุษย์เป็นกิจกรรมที่สำคัญและจำเป็นต่อการพัฒนาประเทศ โดยเฉพาะในด้านการแพทย์และสาธารณสุข เป็นหนทางของการได้มาซึ่งความรู้ที่น่าเชื่อถือในเรื่องธรรมชาติของร่างกายมนุษย์ การเกิดโรค การแพร่ระบาดของโรคและการหายจากโรค ตลอดจนการพัฒนาวิธีการวินิจฉัยโรค การรักษา ป้องกัน ส่งเสริม ฟื้นฟู รวมทั้งการพัฒนายาและวัคซีนต่างๆ. นอกจากนี้การวิจัยที่แม้จะไม่มีการกระทำต่อร่างกายของมนุษย์โดยตรง แต่จะต้องสอบถามข้อมูลที่จะก้าวล่วงเข้าไปในเรื่องส่วนบุคคลก็ถือเป็นการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ด้วยเช่นกัน หากแต่การศึกษาวิจัย และทดลองทางการแพทย์และสาธารณสุข โดยเฉพาะในมนุษย์ที่ผ่านมานั้น บางครั้งอาจละเลยด้านจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ อันนำมาซึ่งปัญหามากมายต่อการพัฒนางานวิจัย และก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้คนในสังคม ต่อระบบสาธารณสุข และวงการแพทย์อย่างคาดไม่ถึง การวิจัยในมนุษย์ในประเทศไทยควรได้รับการกำกับดูแลด้านจริยธรรมอย่างมีคุณภาพมาตรฐานและต่อเนื่อง นับตั้งแต่ก่อนเริ่มดำเนินการวิจัย ระหว่างดำเนินการวิจัย และหลังเสร็จสิ้นการวิจัย โดยอาสาสมัครได้รับการคุ้มครองดูแลป้องกันทั้งทางด้านศักดิ์ศรี สิทธิ ความปลอดภัยของอาสาสมัคร/ผู้เข้าร่วมในโครงการวิจัยอย่างถูกต้องและความเป็นอยู่ที่ดี เหมาะสมตามหลักจริยธรรมสากลว่าด้วยการวิจัยในมนุษย์ รวมถึงการส่งเสริมให้การวิจัยในมนุษย์เป็นไปตามหลักจริยธรรมการวิจัยอย่างมีคุณภาพ